________________
૨૫૫
લખંચ મઝિપિહલા, અલકનં ચ ભૂમિમેગાઢા પુવાઈસુ વડવામુહ-કેજીવજુવેસરબિહાણ. પ-૧૯ બહુમઝે–બહુ મધ્યમાં મઝિ-મધ્યમાં પાયાલા-પાતાલ કલશો
એગાઢા-અવગાહેલા, ઉંડા વયરકલસ-વજના ઘડા સરખા પુવાસુ-પૂર્વાદિ ચાર દિશાઓમાં સંડાણ-આકારવાળા
વડવામુહ-વડવા મુખ જા-જાડા
કેજુવ–કેયૂપ તદ્દસગુણ–તેનાથી દશ ગુણ જૂવ-ધૂપ રંદ-વિસ્તારવાળા
ઈસરભિપ્રાણા-ઈશ્વર નામના અર્થ – લવણ સમુદ્રના બરાબર મધ્યભાગમાં ચાર દિશાઓમાં ચાર પાતાળ કળશા છે તે વામય કળશાના આકા. ૨વાળા છે તેથી પાતાળકળશા કહેવાય છે. તે પાતાળકળશે એક હજાર જન જાડા છે એટલે તે કળશાની ઠીંકરી હજાર જન જાડી છે. તથા તેનાથી દશ ગુણ એટલે દશ હજાર
જન નીચે--તળીએ અને ઉપર–કાંઠે પહાળા છે. તથા મધ્ય ભાગમાં એક લાખ જન પહોળા છે. વળી ભૂમિને વિષે એક લાખ જન અવગાહીને રહ્યા છે-ઉંડા છે. તથા પૂર્વાદિકના અનુક્રમથી વડવા મુખ ૧, કેયૂપ ૨, ચૂપ ૩ અને ઈવર ૪ એ નામના તે પાતાળકળશે છે. એટલે કે પૂવ. દિશામાં વડવામુખ નામને, દક્ષિણમાં કેયૂપ નામને, પશ્ચિમમાં ચૂપ નામને અને ઉત્તરમાં ઈશ્વર નામને પાતાળકળશ છે ૪-૫-૧૯૮-૧૯૯
લવે લઘુ પાતાળ કળશનું સ્વરૂપ કહે છે – અણે લહપાયાલા, સગ સહસા અડ સયા સચુલસીઆ પુવવૃત્તસયંસપમાણુ, તત્ય તત્ય પએસેસ. ૬-૨૦૦
