________________
૨૦
૧
ન: વવારે મૂળ,
[ શ્રી વિજયપદ્મસૂરિષ્કૃત
૫
परनारीवक्त्रवीक्षणेऽप्यन्धः ॥
પંતુ ધનદરને, સું ગયંતિ હોજે મદાપુશ્ય ॥ ૪ ॥
=જે પુરૂષ પવારે ીજાની સાથે ખાટા વાદવિવાદ કરવામાં; ખીજાની નિદા કરવામાં.
મૂળ=મુગા (મૂંગા જેવો) પનાવી=પરનું
ત્ર=મુખ ચીક્ષનેપિ=દેખવામાં પણ અન્ય:=અન્ય (આંધળા જેવો)
જંતુ=પાંગળે, લૂલા પગવાળા (તેના જેવા) પધનદ્રì=ખીજાતુ ધન હરી (ચારી) લેવામાં
સતે
નયંતિ=જયવંત વર્ત હોઠે=આ લાકમાં
મજ્ઞાપુરુષઃ=મહાપુરૂષ, ઉત્તમ પુરૂષ
અન્યની નિંદા અને ખાટા વિવાદ કરણ ક્ષણે, જે અને મૂંગા સમા પરનારને જોવા ક્ષણે; આંધળા જેવા અને હરવા ક્ષણે પરદ્રવ્યને, પાંગળા સમજે અને તે લેાકમાંહી વિજયને. ૧૮
પામે મહા નર તે ગણે બહુ પાપ પરને નિંદતા, ઇર્ષ્યા વચન જે તેહ નિદા તેડુને બુધ છેડતા; ગુરૂદેવના ગુણ ગાઇને રસના સફલતા માનતા, સત્ય હિત મિત વચન ભાષે માન વ્રત પણ ધારતા. ૧૯
આહાર અધિકા અધિક ભાષણ તીવ્ર દુઃખને આપતા, મેઉ હદમાં હાય તા . આરાગ્ય શાંતિ આપતા;
