________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ.
[ ૭૭ अह तस्स महत्वयसुडिअस्स जिणवयणभाविअमइस्स पञ्चक्खायाहारस्स तिवसंवेगसुहयस्स ॥ ५१ ॥
आराहणलाभाओ कयत्थमप्पाणयं मुणंतस्स । कलुसकलतरणलहि अणुमहिं देइ गणिवसहो ॥५२॥ कुग्गहपरूढमूलं मूला उच्छिद वच्छ ! मिच्छत्तं । भावेसु परमतत्तं सम्मत्तं सुत्तनीईए ॥ ५३ ॥
આ કરનાર છે ત્યજી કૃત્તિ
મહાવ્રતની પાલનામાં સદાકાલ નિશ્ચલ; વળી શ્રીજિનેશ્વરદેના વચનથી ભાવિત મનવૃત્તિવાળે, અને અશનઆદિ ચારેય પ્રકારના આહારને ત્યજી દેનાર; તથા તીવ્ર સંવેગથી પરમસુખને પ્રાપ્ત કરનાર તેમજ અન્તિમકાલની આરાધનાના લાભથી પોતાના આત્માને કૃતાર્થ માનનારફતે પુણ્યવાન જીવને, આ અવસરે ઉપકારી ગુરુમહારાજ પાપપ કલુષિત કાદવને સુખપૂર્વક સંઘી જવાને સારૂ લાકડીના ટેકા સમાન આ શિક્ષાપાઠ આપે. ૫૧: પર
વત્સ! કદાગ્રહથી જેના મૂળ પ્રરૂઢ બન્યાં છે તે મિથ્યાત્વરૂપ વૃક્ષને તું આ વેળાયે મૂળથી ઉખેડીને ફેંકી દે, કારણકે અનન્ત દુઃખની પરંપરાનું મૂળનિમિત્ત મિથ્યાત્વ છે. વળી મિથ્યાત્વને નાશ કરી સૂત્રની વિધિ મુજબ તું સમ્યગ દર્શનરૂપ તત્ત્વને વિચાર કર.”
૫૩
અત્રથી ૧૫૩ ગાથા સુધી શિષ્યજનને ઉદ્દેશીને આ શિક્ષાપાઠ છે.
