________________
ભૂલ અને ભાવાનુવાદ–
A
[ ૭ चउसरणगमण दुक्कडगरिहा सुकडाणुमोअणा चेव। एस गणो अणवरयं कायव्वो कुसलहेउत्ति ॥१०॥ अरिहंत सिद्ध साहू केवलिकहिओ सुहावहो धम्मो। एए चउरो चउगमुहरणा सरणं लहइ धन्नो॥११॥ अह सो जिणभत्तिभरुच्छरंतरोमंचकंचुअकरालो। पहरिसपणउम्मीसं सीसंमि कयंजली भणइ ॥१२॥ આ અધ્યયનમાં ત્રણ વસ્તુઓ કહેવાની છે. તે આ મૂજબ–
વિધિપૂર્વક શ્રીઅરિહંત પરમાત્મા આદિ ચાર શરણ-શરણુસ્થાને સ્વીકાર, પૂર્વકૃત દુષ્કર્મની શલ્યરહિતપણે નિન્દા, અને સ્વ તેમજ પરના સુકૃતની શુભભાવપૂર્વક અનુમોદના; આ ત્રણેય અધિકારે કુશલનાં કારણરુપ છે, માટે જ સદાકાલ તે કરવા ચગ્ય છે. જિનશાસનમાં આજ એક સારભૂત છે. તેમજ પરમાર્થભૂત છે. (૧૦)
શ્રીઅરિહંત પરમાત્મા, શ્રીસિદ્ધભગવાન, શ્રી નિર્ગસ્થ સાધુપુરૂ અને શ્રીજિનકથિત સુખને આપનાર ધર્મ, આ ચારેય શરણસ્થાને-શરણાઓ દેવ-નરકતિર્યંચ અને મનુષ્યગતિરૂપ સંસારનાઓને ટાળનાર છે. ધન્યવાન પુરૂષજ આ શરણાઓને પામી શકે છે. (૧૧) શ્રીઅરિહંતપરમાત્માનું શરણુ– ( શ્રીજિનેશ્વરદેવની ભક્તિના સમૂહથી, ઉલ્લાસના ગે બખ્તરની પેઠે વિકસ્વર બનેલી રેમરાજીથી ઉન્નત-શેeતે ભાગ્યવાન આત્મા; અતિહર્ષપૂર્વક મસ્તક પર બેહાથ જોડીને શ્રીઅરિહંત પરમાત્માના શરણને સ્વીકારવાને સારૂ આ મૂજબ કહે છે. (૧૨)
* ચઉસરણપયા–અધ્યયની શરૂઆત કરતા પહેલાં ગ્રન્થકાર મહાલ શ્રોતાજનોને સન્મુખ વાલવાને સારૂ આ મૂજબ કહે છે, આ અભિધેયને નિર્દેશ કહેવાય. + મૂલની ૧૨ મી ગાથાથી ૨૨ મી ગાથા સુધી.
