________________
૧૨૪]
= = શ્રી સંથારાપરિજ્ઞા પન્ના कल्लाणं अब्भुदओ देवाणं दुल्लहं तिहुअणंमि । बत्तीसं देविंदा जं तं झायंति एगमणा ॥८॥ लद्धं तु तए एयं पंडिअमरणं तु जिणवरक्खायं । हंतूण कम्ममल्लं सिद्धिपडागा तुमे लद्धा ॥९॥ झाणाण परमसुक्कं नाणाणं केवलं जहा नाणं । परिनिव्वाणं च जहा कमेण भणिअं जिणवरेहि।
સમાધિમરણરૂપ આ આરાધના સાચે જ કલ્યાણુકર છે. અસ્પૃદય–ઉન્નતિને પરમહેતુ છે. આ કારણે આવા પ્રકારની. આરાધના ત્રણ ભુવનમાં દેવતાઓને પણ દુર્લભ છે. વળી દેવકના બત્રીશ ઈન્દ્રો પણ સમાધિપૂર્વકના પંડિતમરણની એક મનથી અભિલાષા રાખે છે.
સંથારાની આરાધના કરવા ઉદ્યત થયેલા શિષ્યને ઉદ્દેશીને, ઉપકારી ગુરૂમહારાજ આ મુજબ બેધ આપે છે કે
વિનય! શ્રીજિનકથિત પંડિતમરણને તેં મેળવ્યું. આથી નિઃશંકરીતિ કર્મમલ્લને હણીને તેં સિદ્ધિની પ્રાસિરૂપ જયપતાકા મેળવી.”
ફરી વિનયની સમક્ષ સંથારાની મહત્તા ગુરૂમહારાજ આ રીતિએ સમજાવે છે –
સર્વપ્રકારનાં ધ્યાન માં જેમ પરમશુકલધ્યાન, મતિ આદિ જ્ઞાનમાં જેમ કેવલજ્ઞાન, અને સર્વ પ્રકારનાં ચારિ. ત્રમાં જેમ કષાય આદિના ઉપશમથી યથાખ્યાત ચારિત્ર ક્રમશ: મેક્ષનું કારણ છે, તેમ આ પંડિતમરણ પણ મેક્ષનું કારણ બને છે.
Bક મનથી આરાધના કરવામાં બાધ
