________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ (
[ ૮૩ तेलुकस्स पहुत्त लणवि परिवडंति कालेणं । सम्मत्तं पुण लड़े अक्खयसुक्खं लहइ मुक्खं ॥६९॥ अरिहंतसिद्धचेइयपवयणआयरिअसव्वसाहसुं । तिव्वं करेसु भत्ति तिगरणसुद्धेण भावेणं ॥ ७० ॥ एगावि सा समत्था जिणभत्ती दुग्गइं निवारेउ। दुलहाइं लहावेउं आसिद्धि परंपरसुहाइं ॥ ७१ ॥
- ત્રણ લોકની પ્રભુતાને પ્રાપ્ત કરનાર આત્માઓ કાલક્રમે પતનને પામે છે. પણ સમ્યગ્દર્શનરૂપ આત્મગુણને પામનાર આત્માઓ અક્ષયસુખના સ્થાનરુપ મોક્ષને નિઃશંસય પામે છે. સમ્યગ્દર્શનગુણની આ અનુપમ વિશિષ્ટતા છે.
વળી હે મહાભાગ! શ્રીઅરિહંત પરમાત્મા, શ્રીસિદ્ધ ભગવંત, શ્રીજિનપ્રતિમા, શ્રીજિનપ્રવચન, શ્રી આચાર્યદેવ અને સર્વ સાધુપુરૂષને વિષે, મન, વચન, તેમજ કાયારૂપ ત્રિકરણાગે વિશુદ્ધભાવથી તું તીવ્ર ભક્તિ કર. આવા પ્રકારની ભક્તિ એ કલ્યાણની પ્રાપ્તિનું પરમ કારણ છે.
શ્રીજિનેશ્વરદેવ વિગેરેની એક પરમભક્તિ માત્ર પણ, આત્માને દુર્ગતિના ગમનથી રેકે છે. અને જ્યાં સુધી સકલ કર્મને ક્ષય ન થાય ત્યાંસુધી સંસારમાં સર્વ પ્રકારની અનુકુળતાને આપે છે. વળી પરંપરા તે જિનભક્તિ દુર્લભ મુક્તિસુખને પણ દે છે.
