________________
[ ર ]
माट्टा संफासे, नो एवं करिजा, से तमायाप तत्थ गचिछज्जा २ से पुव्वामेव आलोइज्जा आउसंतो समणा ! इमे मे असणे वा ४ सव्वजणाए निसिट्टे तं भुंजह वा णं जाब परिभाषह वा णं, सेणमेवं वयंतं परो वइज्जा - आउसंतो समणा ! तुमं चैव णं परिभाएहि, से तत्थ परिभाषमाणे नो अप्पणी खद्धं २ डायं २ ऊस २ रसियं २ मणुन्नं २ निहं २ लक्खं २, से तत्थ अमुच्छिए अगिद्धे अग (ना) ढिए अणझी
वने बहुसममेव परिभाइजा, से णं परिभाषमाणं परो व इज्जा आउसंतो समणा ! मा णं तुमं परिभाएहि सन्धे वेगइआ दिया उ भुक्खामो वा पाहामो वा, से तत्थ भुंजमाणे तो पण खद्धं खद्धं जाव लुक्खं, से तत्थ अमुच्छि ए ४ बहुसममेव भुंजिजा वा पाइजा वा ॥ ( सू० २९ )
તે સાધુ ગામ વિગેરેમાં ભિક્ષા માટે પેઠેલા એમ જાણે, કે આ ઘરમાં પ્રથમ શ્રમણ વિગેરે પેઠેલ છે, તે તેને પહેલાં પેઠેલા જોઈને દાન દેનાર તથા લેનારને અપ્રીતિ ન થાય, તથા અંતરાયકર્મ ન બંધાય, માટે તે અને દેખે, ત્યાં ઉભા ન રહેવુ, તેમજ નીકળવાના દરવાજા આગળ પણ બંનેની અપ્રીતિટાળવા વિગેરે માટે ઉભા ન રહેવું, પણ તે સાધુ એકાંતમાં જઇ કોઇ ન આવે, ન દેખે, ત્યાં ઉભા રહે, ત્યાં ઉભા રહેતાં પણ જૈન સાધુને ગૃહસ્થ જાતે આહાર આપીને આ પ્રમાણે કહે, કે “ તમે ભિક્ષા માટે બહુ આવેલા છે, અને હું એકલા વ્યાકુલપણાથી આહાર વહેંચી આપવાને શક્તિથાન નથી, ડે શ્રમણા !'મે' તમને બધા સાધુને ચારે પ્રકારના આહાર
.
