________________
[ ર૨] તેવા સ્થળમાં જવું-આવવું નહિં, તેજ પ્રમાણે તે ભિક્ષુએ એક ગામથી બીજે ગામ જતાં કે નગરથી બીજે નગર વિગેરે સ્થળે જતાં ઉપર બતાવેલ અન્ય તીર્થિઓ વિગેરે સાથે દેને સંભવ હેવાથી જવું નહિ-કારણકે માત્રુ સ્થડિલ વિગેરે રેકવાથી રેગ થતાં આત્મવિરાધના થાય, અને માગુંસ્થડિલ કરવા જતાં પ્રાસુક, અમાસુક ગ્રહણ વિગેરેમાં ઉપઘાત અને સં. યમવિરાધનાને સંભવ છે, એ જ પ્રમાણે ભજન (ગોચરી ) કરતાં પણ દેને સંભવ સમજે, સેવાદિ વિપ્રતારણ ( શિષ્યને કુમાર્ગે દેરવવા) વિગેરેને દેષ પણ થાય. હવે તેમના દાનને નિષેધ કરે છે.
से भिक्खू वा भिक्खूणी वा जाव पविठू समाणे नो अन्नउत्थियस्स वा गारत्थियस्स वा परिहारिओ वा अपरिहारियस्त असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा दिजा वा
શુપા વા ! (ફૂડ ૯) - તે સાધુ ગૃહસ્થીના ઘરમાં પડેલ હોય, અથવા તે સાધુ ઉપાશ્રયમાં રહેલ હોય, તે તે સાધુએ અન્યતીર્થિઓ વિગેરેને દેષને સંભવ હોવાથી આહાર પાણું વિગેરે પોતે આપવું નહિ, તેમ ગૃહસ્થ પાસે પોતે અપાવવું નહિ, જે આપતાં દેખે તે લેકે એવું માને કે આ સાધુ આવા અન્યદર્શનીઓની પણ દાક્ષિણ્યતા (શરમ) રાખનારા છે. વળી તેમને ટેકે આપવાથી અસંયમમાં પ્રવર્તન વિગેરેના દેષ થાય છે.
પિંડના અધિકારથીજ “અષણીય ષ સંબંધી નિ ધ કરવા કહે છે.
