________________
[ ૩૦૪ ] किं पुण अवसेसेहिं दुक्खक्खयकारणा सुविहिपहिं । હોર્ ન ઇમિગ્નત્યં સપચવામિ માનુલ્લે ? ।। ૨ ॥ ’
તીર્થંકર દિક્ષા લેતાંજ ચાર જ્ઞાની થાય છે, દેવતા પૂજે છે, નિશ્ચેમાક્ષમાં જવાના છે, આટલુ` છતાં પણ પેાતાનુ ઘાતીકમ ખપાવવા મળવી ને ન ગેાપાવતાં અધાર તપશ્ચર્યા કરે છે, તેા તે સિવાયના બીજા સારા સાધુએ દુ:ખના ક્ષય કરવા અને મનુષ્ય જીવન અનેક વિઘ્નાવાળું છે તે તેમણે શામાટે પુરા ઉદ્યમ ન કરવા જોઈએ ? આવી તપની ભાવના ભાવવી, સંચમ ભાવના ઇંદ્રિયા અને મનને વશ રાખવા માટે છે તથા સંઘયણ તે વજા રૂષભ વિગેરેમાં તપના નિર્વાહ થઇ શકે તેવી ભાવના ભાવવી.
વૈરાગ્ય ભાવના.
•
અનિત્ય વિગેરે ખાર ભાવનાએ ભાવવી ( ૧ ) આ સંસારમાં બંધુ અનિત્ય છે પણ સ્થાયિ રહેવાનું નથી (૨) મારે કાઈનું શરણુ નથી (૩) હુ એકલા જન્મ્યા અને એકલેાજ મરવાના (૪) મારા આત્માથી બીજા તમામ જીવા કે જે પદાર્થો જુદા છે ( ૫ ) અશુચિત્વ તે શરીર અંદરથી દુર્ગ ́ધથી ભરેલું છે. ( ૬ ) સ ંસાર તે વિષયામાં માહ કરનારને સંહારનુ ભ્રમણ થાય છે( ૭ ) સ્માશ્રવ તે સુંદર પદાર્થોમાં રાગ અને વિરૂદ્ધમાં દ્વેષ કરવાથી તૃષ્ણા વધીને રાજ રાજ નવાં કર્માનાં પુદ્ગલા આવે છે (૮) માટે સુ ંદર કે વિરૂપ પદાર્થમાં રાગદ્વેષ ન કરતાં સમતા રાખવાથી
ન
