________________
[ ૨૯૭ ] अट्ठावयमुजिते गयग्गपयए य धमचक्के य । पासरहावत्तनग चमरुप्पायं च वंदामि ॥ ३३२ ॥
તીર્થકરેની જન્મભૂમિ, દીક્ષા લેવાના વરઘોડામાં, ચારિત્ર લીધું તે જગ્યા, તથા કેવળ જ્ઞાન તથા નિર્વાણ ભૂમિ, તથા દેવલોકમાં, મેરૂ પર્વત, નંદીશ્વર દ્વીપ વિગેરે તથા પાતાળનાં ભવનમાં જે શાશ્વતા જિનેશ્વરનાં બિંબે છે, તથા અષ્ટાપદ ગિરનાર દશાર્ણકૂટમાં તથા તક્ષશિલામાં ધર્મ ચકના સ્થાનમાં, તથા અહિ છત્રા નગરીમાં જ્યાં ધરણે દ્ર પાર્શ્વનાથ પ્રભુનો મહિમા કર્યો છે, તથા રથાવત્ત પર્વત જ્યાં વા સ્વામીએ પાદપપગમન અણુશણ કર્યું છે, તથા જ્યાં વર્ષ માન સ્વામીને આશ્રયી ચમરે જે ઉત્પતન કર્યું છે. આ બધા સ્થાનમાં જઈને યથાયોગ્યપણે વંદન પૂજન સ્તવન ધ્યાન કરવાથી દર્શન શુદ્ધિ થાય છે.
(એવાં પવિત્ર સ્થાનમાં જઈને શ્રેષ્ઠ પુરૂષના ગુણે ધ્યાનમાં લઈને તે પ્રમાણે પિતાને આત્મા પવિત્ર કરે.) गणियं निमित्त जुत्ती संदिट्ठी अवितहं इमं नाणं। इय एगंतमुवगया गुणपञ्चइया इमे अत्था ॥३३३ ।। गुणमाहप्पं इसिनामकित्तणं सुरनरिंदपूया य । पोराणचेइयाणि य इय एसा दंसणे होइ ॥३३४ ।।
જૈન સિદ્ધાંતને જાણનારા જે મહાન સાધુપુરૂષે છે. તેમનામાં ગુણને આશ્રયી આ બાબત છે, જેમકે બીજગણિત વિગેરેમાં કઈ પાર પામેલ હોય ( ગમે તેવા હિસાબ ગણું
