________________
[૧૫] से भिक्खू वा० से ० इह खलु गाहावई वा जाव कम्मकरीओ वा निगिणा ठिया निगिणा उल्लीणा मेहुणधम्म विन्नविति रहस्सियं वा मंतं मंतंति नो पन्नस्स जाव नो ari વા રૂ ૨ || (સ્વ. ૧૭) - જે ઘરમાં સ્ત્રીઓ કપડાં કાઢીને મર્યાદપણે બેસે, અથવા સંસારસંગ સંબંધી કંઈ પણ છાની વાત એક બીજાને રાત્રિ સંબંધી કહે, અથવા કોઈપણ ખાનગી વાત અકાર્ય સંબંધી ચિંતવે, તેવા સ્થાનમાં સાધુએ નિવાસ ન કરે, કારણ કે ત્યાં રહેવાથી સ્વાધ્યાયમાં વિન્ન થાય, અને ચિત્તમાં કુવાસના વિગેરેના દે થાય છે. વળી–
से भिक्खू वा से जं पुण उ० आइन्नसंलिक्खं नो પન્ના \ ( રૂ૦ ૧૮)
તે ભિક્ષ એમ જાણે કે આ ઘરમાં ઉત્તમ શંગારરસનાં ચિત્ર છે, ત્યાં પ્રજ્ઞસાધુએ ન ઉતરવું, કારણ કે ત્યાં ઉતરવાથી ભી તેનાં ચિત્રો જેવાથી ભણવામાં વિશ્વ થાય, તથા તેવાં સ્ત્રી સંબંધી ચિત્રો જેવાથી પૂર્વે ભગવેલા સંસાર ભોગ યાદ આવે, તથા ન ભેગવેલા નવા સાધુને કૈતુક વિગેરેને સંભવ થાય છે.
હવે ફલહક વિગેરે સંસ્તારક સંબંધી કહે છે.
से भिक्खू वा० अभिकंखिजा संथारगं एसित्तए, से जं. संथारगं जाणिजा सअंडं जाव ससंताणयं, तहप्पगारं संथारं लाभे संते नो पडि० १॥ से भिक्खू वा से जं. अप्पंडं जाव संताणगरुयं तहप्पगारं नो प० २॥ से भिक्खू वा० अप्पंडं
