________________
પ્રવચન ત્રીજું હું અને મારા બાળકો.” “હું અને મારી પત્ની !' “હું અને મારો બંગલો.”
“હું અને મારો ટી. વી.” આ રીતે માત્ર પોતાના જ વર્તુળમાં ફસાએલો, પોતાના જ સુખદુઃખની ચિંતામાં જ મશગૂલ, પોતાના જ સુખમાં છકી ગએલો શી રીતે ગરીબોનાં આંસુ લૂછી શકે? શી રીતે દુઃખિતોનો હમદર્દ બની શકે ? સુખનો લાલચુ “શુદ્ધ અભક્ત અને મિત્ર શે બને?
સુખમાં આસક્ત માનવી, જ્યાં ને ત્યાં ભટકનારો, ગમે ત્યાં રખડીને સુખ મેળવી લેવાની તમન્નાવાળો, જીવનથી શુદ્ધ રીતે રહી શકે ?
પોતાની જ જાતની ભક્તિ કરી લેવાવાળો પરમાત્માની ભક્તિના ગાન શી રીતે ગાઈ શકે?
પોતાના જ કુટુંબમાં, જીવન વ્યવહારમાં અને બંગલાઓમાં રાચનારો, “મરે... લોકોને મરવું હોય તો. મારે શું? બીજાની ભારે શી પંચાત ?” આવી વૃત્તિવાળો માનવ દુઃખીજનોનો મિત્ર શી રીતે બની શકે? ટૂંકમાં સુખમાં આસક્ત માણસ
• જાતથી શુદ્ધ ન હોય. • પરમાત્માને ભક્ત ન હોય.
• દીન-દુઃખીનો મિત્ર ન હોય. ... તો જીવન જીવતાં આવડી જાય
જાતની પવિત્રતા, પરમાત્માની ભક્તિ અને દખિતોની કરૂણા આ ત્રણ ગુણ જે તમારા અંતરમાં આવી જાય તો રામાયણ વાંચીને આપણે જે મેળવવાનું છે તે આજે જ મળી જાય.
જીવન જીવવાની કળા આપણા હાથમાં આજે જ આવી જાય.
માનવ જન્મ મહાન છે
આપણને મળેલું માનવજીવન અત્યંત મહાન છે. પશુનાં–ઢોર ઢાંખરનાં– જીવન હજી ઘણીવાર મળે; સ્વર્ગનાં જીવન પણ એટલાં દોહ્યલાં નથી. પરંતુ જે માનવ
