________________
૨૨૦
પ્રવચન સાતમું છું કહ્યું તો ય તે વાત ગૌણ છે. પતિ લાંબુ જીવે કે ટૂંકું પણ ઉચ્ચકક્ષાનો તે આમાં હોય તો તે જ અંજના માટે મોટા સર્ભાગ્યની વાત ગણાય.
જ્યારે વસંતાના મનમાં એમ હશે કે પવનંજ્ય લાંબુ જીવનારો છે. વળી સંસારના ભોગને રસિક છે એથી જ અંજના માટે એની પસંદગી થઈ એ ઉચિત છે.
અંજનાનો ભરથાર તો નકકી થઈ જ ગયો હતો. હવે આવી કોઈ વિચારણા કરવાનો અર્થ જ રહેતો ન હતો કે “પવનંજય સારો કે વિધુત્રભ?” પણ છતાં સખીઓ આ રીતે વાતનું વતેસર કરવામાં પડી ગઈ.
અંજનના માનથી પવનંજ્યને ક્રોધાવેગ
પવનંજયે અંજનાને જોઈ લીધી. એના રૂ૫ ઉપર એ મુગ્ધ થઈ ગયો. પરન્તુ સખીઓની વાતો સાંભળીને એ વિચારવા લાગ્યો કે “પેલો વિદ્ય-પ્રભ જ અંજનાને પ્રિય લાગે છે; નહિ તો તેણે બીજી સખીને બોલતી અટકાવી કેમ નહિ?”
પવનંજય આવા વિચારથી એકદમ ફોધમાં આવી ગયો. અને એનો હાથ સીધો જ તલવાર તરફ જાય છે...હવે ક્રોધાન્વિત આ પવનંજય શું કરે છે? વગેરે વિષય આગામી પ્રવચનમાં વિચારીશું.
નોંધ : આ પ્રવચનના અવતરણ-સંકલનમાં શ્રીજિનાજ્ઞાથી
વિરુદ્ધ અથવા પ્રવચનકાર પૂ. ગુરુદેવશ્રીના આશયથી વિરુદ્ધ લખાયું હોય તો તે બદલ અંતકરણથી “મિચ્છામિ દુક્કડમ્....
-અવતરણકાર
મૂલ્ય: ૫૦ પૈસા
પ્રકાશક : “કમલ પ્રકાશન ટ્રસ્ટ ૫૦૮૨/૩ બીજે માળે, ગાંધી રોડ, રતનપોળ નાકા, યાજ્ઞિક ઈન્સ્ટીટયૂટ સામે. અમદાવાદ-૧
ફોન નં. ૩૦૦૮૧] મુદ્રક : પ્ર. પુ. ભાગવત, મૌજ પ્રિટિગ બૂરો, ગિરગામ, મુંબઈ
