________________
સુમતિ-સ્વામીનાથ ! હવે મને કાંઈક હિમ્મત આવી છે તેથી મારા મનની વાત કહેવાને કાંઈક ભાગ્યશાળી થઈ શકીશ. નહિતે–તે–
ચારિત્ર–તું આજ સુધી કહેવાને કેમ વિલંબ કરી રહી હતી ?
સુમતિ–સ્વામીજી! હું સાચું કહું છું કે મારા અંતરમાં જેવી ને તેવી ઈચ્છા છતાં આપને એકાન્ત કહેવાની મને જોઈએ. તેવી તકજ મળી શકી નથી ?
ચારિત્ર–આજ સુધી કહેવાની પ્રબળ ઈચ્છા છતાં કેમ તક ન મળી શકી ? તેનું કારણ હવે સંકેચ રાખ્યા વિના કહે. હું તારી ઉપર પ્રસન્ન છું.
સુમતિ–આપ મારા સ્વામીનાથ મારી ઉપર સુપ્રસન્ન થયાં છે. તેથી હું મારું અહેભાગ્ય માનું છું. આપની તેવી પ્રસજતા સદા બની રહે તેમ ખરા જીગરથી ઈચ્છું છું, પણ સાચું કારણ કહેતાં મન સંકેચાય છે.
ચારિત્ર.–સુંદરી ! જરાયે સંકેચ રાખ્યા વિના ખરૂ કારણ હોય તે કહી દે.
સુમતિ–આજ સુધી આપ લાંબે વખત થયાં મારી ઉપેક્ષા કરીને મારી પત્ની (શકય) કુમતિનેજ વશ પડયા હતા, એ વાત શું આપ આટલામાં વિસરી ગયા કે જેથી મારે મેઢે તેનું કારણ કહેવડાવે છે?
ચારિત્ર–સુમતિ ! તારા સ્થાયી સમાગમ વિના સર્વ કેઈ કુમતિને વશ પડીને ખુવાર થાય છે તે તે તને સુવિદિત છે.
