________________
(૧૦૮) આયુષ્ય પૂર્ણ થએ ગમે ત્યાં હોય એમનું ચ્યવન થઈ જાય છે. શરીરના પુગલો વિખરાઈ જાય છે. જે મનુષ્ય યા તિર્યંચગતિમાં જવાનું કામ બાંધ્યું હોય ત્યાં પહોંચી જાય છે.
મોટા ભાગના દેવે આનંદ-પ્રમોદ-સંગીત અને દેવીએના સહવાસમાં મસ્ત હોય છે. સમ્યગદૃષ્ટિ દેને ભેગેપભોગમાં રતિ નથી હોતી. ભલે ભેગેપભેગ કરતા હોય, જિનેશ્વરદેવેના કલ્યાણકમાં આનંદ આવે છે. તીર્થકરદેવ યા કેવળની દેશના સાંભળવા તત્પર રહે છે. સતી સ્ત્રીઓ યા ધમી તપસ્વી આત્માઓને સહાય કરવામાં ઉત્સાહી બને છે. મિત્ર વર્ગ સાથે પણ સંસારની વિચિત્રતા અને અસારતાની વાતે ચાલતી હોય છે.
ત્યાં સ્ત્રી આદિના અપહરણની વિકિયા કેટલીક ફેરા થાય છે. પણ તેની સજા પણ બહુ સખ્ત હોય છે. અવધિજ્ઞાનાદિ હોવાથી પિતપતાની લીમીટ પ્રમાણે અમુક પ્રદેશ સુધી જોઈ જાણી શકે છે. અતિ પ્રેમ હાય તે કોઈ સંબંધીને મળવા પણ આ દુનિયામાં આવે છે. અતિ દ્વેષને કારણે દુઃખાદિ પણ આપે છે. ટૂંકમાં એક વિશિષ્ટ શક્તિ ધરાવતે વર્ગ છે. આયુષ્ય લાંબુ અને કાયા અશુચિ રહિત હોય છે. પણ મૃત્યુ નક્કી. આગામી ભમાં કમને ફલ ભેગવવાના જ. કેટલાક નેકર દેને માલિકની ઈચ્છા થાય ત્યારે તેના વાહન તરીકે સિંહ-ઘોડાદિ બનવું પડે છે. કમની કઠીનાઈ બધેજ નડે છે.
કપિપપન્ન દેવેમાં સામાજિક જનરલ સામાન્ય વ્યવસ્થા નીચે પ્રમાણે હોય છે. ઈદ્ર, સામાનિક (ઇંદ્ર સરખા દરજજાના), ત્રાયશ્ચિંશક (ગુરુસ્થાનીય), પાર્ષદ (પર્ષદામાં બેસનાર),
