________________
(*)
વિશ્વમય જીવનનેા દાતા.
વિશ્વમયજીવનના સમુજ્જવળ ભાવથી સહેજ પણ ન્યૂન એવા કાઇ પણ ભાવને માનવીએ પેાતાનું મન ન સોંપવું જોઇએ. મતલમ કે મનને વિશ્વમયજીવનના પરમભાવવડે જ પાષવું જોઇએ, કે જેથી આખા શરીરમાં વિશ્વમયતાના મૃદું પવન સ ંચરવા માંડે. વિશ્વમયજીવનથી અણુમાત્ર પશુ આછા કે અધુરા ભાવવડે મનની ભૂખ ભાગવાની વૃત્તિ, સિંહને ઘાસ નીરવા જેવી હીન કક્ષાની ગણાય.
માનવીમાં સૂતેલા વિરાટને જગાડવા માટે તેની પ્રત્યેક વૃત્તિ અને પ્રવૃત્તિ વિરાટ વિશ્વના હિતની નિળ ભાવના— પૂર્વકની જ હાવી જોઇએ. હાથી જેમ શેર લાટ વડે ન ધરાય, તેમ માનવીમાંના વિરાટ કદી જડના મિશ્રણવાળી નાની વાતાથી સજાગ અનતા નથી. એને પ્રત્યેક અંશ પરમતત્ત્વનું પ્રગટીકરણ વાંચ્છતા હૈાય છે. બ્રહ્માંડનાં સઘળાં
