________________
१९
૯૮ વ, શ્રી નાગાર્જુન ૯૭ વર્ષ, આય ભૂતદિન્નસૂરિજી ૧૦૧ વર્ષ, શ્રીધર્મ ધેાષસૂરજી ૯૩ વષઁ અને શ્રીવિનયમિત્રસૂરિ ૧૦૫ વર્ષ–વગેરે વગેરેં.
સ્વસ્થ આચાય મહારાજ પણ પાંચ વીશી કરતાં લાંબા આયુષ્યને ધરાવનાર અને ચાર વીશી કરતાં વધારે સમય સુધી દીક્ષાપર્યાયને ધારણ કરનાર આવા બધા વયેાવૃદ્ધ અને ચારિત્રવૃદ્ધ પૂર્વ પુરુષાની હરાળમાં જ બેસી શકે એવા પુરુષ હતા; અને એમની ઉગ્ન અને દીર્ધ અવિચ્છિન્ન તપસ્યાને વિચાર કરતાં તે કદાચ એમ જ કહી શકાય કે ૧૦૫ વર્ષની અતિવૃદ્ધ ઉમ્મરે પણ, જીવનની અંતિમ ઘડી સુધી પેાતાની તપસ્યાને સાચવી રાખનાર તેમે ખરેખર, અદ્રિતીય આચાય હશે.
આચાય મહારાજને જન્મ વિ. સ. ૧૯૧૧ના શ્રાવણ સુદિ ૧૫ ના રક્ષાબંધનના પર્વાદને એમના મેાસાળ વળાદમાં થયા હતા. એમનું પેાતાનું વતન અમદાવાદમાં-ખેતરપાળની પાળમાં. અત્યારે પણ એમના કુટુંબીઓ ત્યાં રહે છે. આ પેાળ અમદાવાદની મધ્યમાં માણેકચેાકની પાસે આવેલ છે. એમ કહેવાય છે કે આ પેાળની નજીકમાંથી છેક ભદ્રનેા કિલ્લે અને હતાં; એના ઉપરથી સમજી શકાય એમ શહેર કેવું હશે ?
એને
ટાવર તે કાળે દેખી શકાતાં છે કે તે વખતે અમદાવાદ
એમના પિતાશ્રીનું નામ મનસુખલાલ; માતુશ્રીનું નામ ઊજમબાઇ; અને ધર્મ પરાયણ અને પાતાનાં સંતાનેમાં સારા સંસ્કાર પડે એવી લાગણી રાખનારાં. એમને છ પુત્રા અને એક પુત્રી. એમાં આચાય મહારાજ સૌથી નાના પુત્ર, એમનું નામ ચુનીલાલ.
ચુનીલાલે અભ્યાસ પૂરો કર્યો અને પિતા તથા ભાઈઓના કામમાં તેઓ મદદગાર થવા લાગ્યા. કાઇપણ કામમાં એમની નજર પણ એવી પહેાંચે. અને કામ કરવાની ખંત પણ એટલી જે જે કામ કરવા લે એમાં પૂરેપૂરા જીવ પણ એવા પાવી દે કે તે કામમાં ધારી સફળતા મળ્યા વગર ન રહે. કાઇને પણ વહાલા થઇ પડવાને
