________________
આજ્ઞાને દીવો
૧૮૭ કરવામાં આવે અને પછી તેને દાન–શીલ–તપ તથા ભાવરૂપી આવશ્યક ત વડે સેવવામાં આવે તે તેમાંથી ગ્ય કાળે સુખરૂપી ફાલ અને મેક્ષરૂપી ફળ નીપજે જ. તે પછી આજ્ઞાને દી શા માટે કહ્યો ?
એટલા માટે કે લોકાલોકપ્રકાશક શ્રીઅરિહંત પર– માત્માની આજ્ઞામાં ત્રણ જગતના સર્વ જીના મિથ્યાત્વરૂપી મહાઅંધકારને દૂર કરવાનું સંપૂર્ણ સામર્થ્ય છે, એટલે તેને દીવાની ઉપમા આપવાથી તેનામાં રહેલી સર્વ ગ્યતાને એક કાળે પૂરેપૂરો ન્યાય આપવાની ભાવનાનું જતન થઈ શકે. - દીવાના અજવાળે ચાલતે માનવી જેમ ઠેસ, કંટક, કાદવ, ખાડા-ટેકરા, કે અન્ય જોખમમાંથી પણ ઉગરી જાય છે, તેમ જે આત્માઓ જગહિતકારી શ્રીઅરિહંત પરમાત્માની આજ્ઞાના દીપકને અજવાળે ચાલે છે તેમને બહિર્ભાવની ઠેસ વાગતી નથી, દુષ્કર્મ રૂપી કંટકે ભેંકાતા નથી, કષાયના કાદવમાં તેમનું મન ખરડાતું નથી, રાગષની આડી વાટે તેમને જીવન–રથ ઉતરી જતો નથી અને સંસારના કેઈ જીવ પ્રત્યે તેમના હૈયામાં શત્રુભાવ રહેતો નથી.
પરમતારક શ્રીઅરિહંત પરમાત્માની જગતના જીવને શી આજ્ઞા છે ?
એ જ કે, “સમય માત્ર પણ પ્રમાદ ન કરે. કેઈ જીવને મનથી, વચનથી કે કાયાથી ન દુભવ. અહર્નિશ આત્મભાવમગ્ન રહેવું. મોક્ષની આરાધના માટે બધા એના મેક્ષની
