________________
૧૨૦
શ્રીનમસ્કાર નિષ્ઠા આંગણે આવતાં જ અપમાન કરીને કાઢી મૂકે છે. તે કદાચ મેં વકાસીને થોડીકવાર ઉભે રહે તે પણ આપણે તેની સામે જેવા સુદ્ધાંની દરકાર કરતા નથી અને તેથી
જ આપણું જીવન “સર્વકલ્યાણભાવસમૃદ્ધ બનવાને બદલે | દિન-પ્રતિદિન “ક્ષુદ્રતાદિષસંચયઘર સમું બનતું જાય છે.
આપણે આ સ્થિતિ માત્ર દુખદ નહિ, અતિશય દુઃખદ ગણાય, ચનીય ગણાય, ભારે ચિંતા ઉપજાવનારી ગણાય, સુધા–તૃષાને થંભાવી દેનારી ગણાય. તેના નિવારણ માટે આપણે સહુએ વિના વિલંબે શ્રીનવકારનું શરણું સ્વીકારી લેવું જોઈએ. નવકારની આરાધનામાં ઓતપ્રેત થઈ જવું જોઈએ.
નવકારની આરાધનાથી આપણને વિશ્વના સર્વ શ્રેષ્ઠ આત્માઓને સુયોગ થશે. તેમના પરમ પવિત્ર જીવનને પ્રકાશ આપણા જીવનમાં દાખલ થશે, તે પ્રકાશના પ્રભાવે આપણું આધ્યાત્મિક જીવનને વેર-વિખેર કરી નાખનારા પ્રમાદ, અવિરતિ, કષાય, મિથ્યાત્વ અને યોગનું બળ ઓછું થઈ જશે. કર્મોના નિબિડ ઘનમાં છૂપાયેલો આપણે આત્મ-દિવાકર પ્રકાશિત થશે. કર્મના વિશ્વનિયમને પાળવાની આપણુ શક્તિમાં વધારે થશે, શાશ્વત સુખની દુનિયાના રાજમાર્ગ ઉપર આપણે મક્કમપણે પગલાં ભરી શકીશું, તે માર્ગ ઉપરથી આપણને દૂર હઠાવવા મથતા બળેની સામે જૂછવામાં રહેલા ગૌરવને સાચો અર્થ આપણે સ્પષ્ટપણે સમજી શકીશું, કેઈ કદી ન છીનવી શકે એવું આત્માનું
