________________
નાટક વિધિજી, તવ બત્રીશ આગળ વહે; સુર કોડીજી, જિન દર્શનને ઉન્મતું.
| ગુટક સુર કેડીકેડી નાચતી વળી, નાથ શુચિગુણ ગાવતી; અપ્સરા કેડી હાથ જોડી, હાવ ભાવ દેખાવતી. જય જ તું જિનરાજ, જગગુરુ એમ દે આશીષ એ; અડુ ત્રાણ શરણ આધાર જીવન, એક તું જગદીશ એ, ૪
ઢાળી સુર ગિરિવરે છે, પાડુંક વનમેં ચિહું દિશે; ગિરિશિલા પર છે, સિંહાસન સાસય વસે. તિહાં અણ , શકે જિન બળે રહ્યા, ચૈસઠ જી, તિહાં સુરપતિ આવી રહ્યા.
ત્રુટક આવીયા સુરપતિ સર્વ ભકતે, કળશ શ્રેણી બનાવ એ; સિદ્ધાર્થ પમુહા તીર્થ ઓષધિ, સર્વ વસ્તુ અણુવ એ. અચુતપતિ તિહાં હુકમ કેને, દેવ કેકેડીને, જિન મજનારથ નીર લાવે, સવ્વ સુર કર જોડીને. ૫
ઢાળ ૭ મી શાંન્તિને કારણે, ઈદ્ર કલશા ભરે–એ દેશી. આત્મસાધન રસી, દેવ કેડી હસી, ઉલસીને ધસી, ક્ષીરસાગર દિશી; પઉમદહ આદિ દહ, ગંગ પમુડા નઈ, તીર્થજળ અમલ, લેવા ભાણું તે ગઈ. ૧
