________________
૩૧૩
કરે ૨
કરે. ૩
ભક્તિ ભાવ નાટક એમ કરતાં, તૂટી તાંત ખિચાલે; સાંધી આપ નસા નિજકરથી, લધુકલા તત્કાલે. દ્રવ્ય ભાવભક્તિ નવી ખડી, તા અક્ષય પદ સાધ્યું; સમક્તિ સુરતરુ ફૂલ પામીને, નીકર પદ માંધ્યું. એણી પરે જે વિજન જિન આગે, ભલી પરે ભાવના ભાવે; જ્ઞાન વિમલ ગુણ તેહના, અહુનીશ સુરનર નાયક ગાવે. કરે૦ ૪ પદ પાંચમું જ્યું તું તત્વ ન સુજ પડેરી—એ રાગ. અમ માહે તારા દીન દયાલ, મત મત મે સમહી દેખે; ચિત્ત ચિત્ત તુમ નામ રસાલ, અમ મેહે તારે ટ્વીન યાલ. ૧ આઢિ અનાદિ પુરુષ હે। તુમહી, તુમહી વિષ્ણુ ગેાપાલ; શિવ શંકર બ્રહ્મા ઇશ્વર તુહી, ભાંગી ગઈ ભ્રમ જાલ. અમ૦ ૨ મેહ વિકલ ભૂલ્યે। ભવમાંહી, ફ્રિી અનંત કાલ; ગુણ વિશાલ શ્રી આદિ જિનેશ્વર, મેરી કરા પ્રતિપાલ. અમ૦ ૩ પદ છઠ્ઠું રાગ ભૈરવ.
ખીના પ્રભુ પાર્શ્વકે દેખે, મેરે દીલ એ કરારી હૈ.
ચારાશી લાખમે ભટકયા, બહુતસી દેહ ધારી હૈ; ઘેરા મુજે કર્મ આઠાને, ગળે જ
જીર ડારી હું.
ખીના૦ ૧
જગત કે દેવ સખ દેખે, સખી કે કાઈ ક્રોધી કોઇ માની, કીસી કે મુસીબત જે પડી હમ પે, ઉસીને ખુદ નીહારી હ; પન્નાકુ કુગતીસે તારા, યહી વિનતિ હમારી હું.
લેાભ ભારી હૈ;
સંગ ન્યારી હૈ. બીના૦ ૨
ખીના૦ ૩
