________________
૧૮૧
ત્રણસે અઠયાશી કેાડિયા, એંશી લાખ દીનાર; સર્વ દાન સંવત્સરે, આપે જગદાધાર.
દાન પ્રભુ હાથે ગ્રહે, ભવ્ય તેહ નર નાર; રેગ મટે ષટ માસના, હાય વર્ષ નહી ખાર. નદિવનની હવે, સંમતિ પામી સાર; છઠે કરી સજ્જ થયા પ્રભુ, લેવા સજમ ભાર. હાલ પાંચમી
પુનમ ચાંદની ખીલી પૂરી અહીં રે. એ દેશી.
દીક્ષા અવસર જાણી કેાડા કેાડી દેવતા રે, દૃલ્મિ ચાસ ભાવે આવે જિન દરબાર. વંદા વંદે પરમ વિરાગી ત્યાગી વીરનેરે. એ આંકણી.
સાખી
કંચન મણિ કલશા કરી, તીર્થોદક ભરી તાર, ન્હેવરાવી જગનાથને, પહેરાવી શણુગાર; શેભિત ચંદ્રપ્રભા શિખિકામાં રત્ન સિંહાસનેરે, પધરાવી નર પૂર્વક વહેતા સુર ધરી પ્યાર. વદ વદ ૧
સાખી
કુસુમ વૃષ્ટિ સુર વર કરે, એલે મંગલ માલ, શકે ઇશાન ચામર ધરે, વાજિંત્ર નાદ વિશાલ; ગારી ગાવે ભાવે સાચે નાચે અપચ્છરારે,
સુંદર મંગલ હુય ગય રથ નર ધ્વજ શ્રીકાર. વંદા વઢ્ઢા ૨
