________________
૨૦૧
ષષ્ઠી અક્ષત પૂજા. દાહા.
અક્ષતપૂજાયે કરી, પૂજો જગત દયાળ; હવે અશાતાવેદની, અંધના ઠાણુ નિહાળ.
ઢાળ છઠ્ઠી
અટાઉની દેશી.
પ્રભા ! તુજ શાસન મીઠડું રે, સમતા સાધન સાર, ચેગનાલિકા રૂઅડી, તે તેા જ્ઞાનીને ધરમાર રે; હું રાજ્યે એણે સંસાર રે, ગુણ અવગુણુ સરખા ધાર રે, હીરાહાથ ખેાન્યા અંધાર રે, ન કરી જ્ઞાનીશું ગેાટડી મેરે લાલ. ૧ સંસારમાં ૨, પરને પીડા દ્વીધ,
શેકક
ત્રાસ પડાવ્યા જીવને, જીવ દીખાને લીધે રે; મુનિરાજની નિંદા કીધ રે, મુનિ સંતાપ્યા બહુ વિધ રે, રાજા દેવસેનાભિધ રે, એક સરિયશતક પરસિદ્ધ રે. ન૦ ૨ માણસના વધ આચર્યા રે, છેદન ભેદન તાસ,
થાપણુ રાખી એળવી, કરી ચાડી પડાવ્યા ત્રાસ રે;
દમિયા પર ક્રોધ નિવાસ રે, કેઈ ઝુઝવિયા રહી પાસ રે, કેઇ જીવની ભાંગી આસ રે, થયા કરપી કપિલાદાસ રે. ન૦૩
એમ અશાતાવેદની રે, ખાંધે પ્રાણિ અનંત, વિપાકે સાંભળો, મૃગાપુત્રતણા દૃષ્ટાંત રે; સુણી ક૨ે સમિકતવત રે, સુખ અક્ષય પામે એકાંત રે, ક અક્ષતપૂજા સત રે, શુભવીર ભજો ભગવંત રે.
ન ૪
