________________
૮૬
નમીય કહે માય! તુજ, ખાળ લીલાવતી; મેરુ રવિ ચંદ્ર લગે, જીવજો જગપતિ. સ્વામિ ગુણ ગાવતી, નિજ ઘર જાવતી; તિણે સમે ઇંદ્ર, સિહાસન ક’પતી.
ઢાળ. એકવીસાની દેશી.
જિન જન્મ્યાજી, જિણ વેળા જનની પરે; તિણ વેળાજી, ઈંદ્ર સિહાસન થરહરે. દાહીણેાત્તરજી, જેતા જિન જનમે ચડ્ડા, દિશિ નાયકજી, સેહમ ઇશાન બેઠુ તદા.
ત્રુટક છંદ
તદા ચિંતે ઇંદ્ર મનમાં, કેાણ અવસર એ અન્યા; જિનજન્મ અવધિ નણે જાણી, હર્ષ આનંદ ઉપન્યા. સુઘાષ આદે ઘંટનાદે, ઘેષણા સુરમે કરે; સવિ દૈવી દેવા જન્મમહોત્સવે, આવજો સુગિરિવરે. ૨.
(આ ઠેકાણે ઘટ વગાડવા.)
ઢાળ, પૂર્વની.
એમ સાંભળીજી, સુરવર કેડિ આવી મળે; જન્મ મહેાત્સવજી, કરવા મેરુ ઊપર ચલે. સેહમપતિજી, બહુ પરિવારે આવીયા; માય જિનનેજી, વાંદી પ્રભુને વધાવીયા. (અક્ષતથી પ્રભુને વધાવવા.)
"
