________________
૩૪
મ‘ગલકારી જેહની, મૃત્તિકા વ્હારિ ભેટ; તે તીરથેશ્વર પ્રણમીયે, કુમતિ કદાઋતુ મેટ. ૨૩ કુમતિ રકાશિક જેહને, દેખી ઝાંખા થાય; તે તીરથેશ્વર પ્રણમીયે, સવિ તસ મહિમા
ગાય. ૨૪
સૂરજ કુંડના નીરથી, આધિ વ્યાધિ પલાય; તે તીરથેશ્વર પ્રણમીયે, જસ મહિમા ન
કહાય. ૨૫
સુંદર ટુંક સાહામણી, મેસમ પ્રાસાદ; તે તીરથેધર પ્રણમીયે, દૂર ટલે વિખવાદ. ૨૬ દ્રવ્ય ભાવ વૈરી તણા, જિહાં આવે હાય શાંત; તે તીરથેશ્વર પ્રણમીયે, જાયે ભવની બ્રાંત. ૨૭ જગહિતકારી જિનવરા, આવ્યા એણે ઠામ; તે તીરથેશ્વર પ્રણમીયે, જસ મહિમા ઉદ્દામ. ૨૮ નદી શેત્રુંજી સ્નાનથી, મિથ્થા મળ ધાવાય; તે તીરથેશ્વર પ્રણમીયે, સવી જનને સુખદાય. ૨૯
૧ મનેાહર ર ઘુવડ
