________________
(૬૦)
શ્લા ૯૩, ૯૪-(૧) ગામ્બૂનમ્, નૈમ્િ, ચારમ્, સતકુમ્ભમ્ (૪–નપુ૦) = સાનુ.
ઋષીતમ્, શ્વેતમ્, સૌમ્યમ્, ત્રાપુત્રમ્, હિબ્યમ્ (પ–નપુ॰)
= રૂપ.
મુન્ન (બીં૦), મુખ્તાર્ (નપું॰)=માતી,
(૨) મને ‘અન્” (નપુ) પગા—મજૂરી અર્થમાં પણ છે. (૩) હાથીનું મસ્તક તથા દાંત, શુન અને સૂક્ષ્મ-ની દાઢા, મેધ, છીપ, સર્પ, વાંસ અને મત્સ્ય આ મેતીની ઉત્પત્તિનાં સ્થાન છે. ન્યુક્તિ શબ્દને પુ” અČમાં પ્રાયઃ અન્યાશામાં ઉલ્લેખ
નથી.
ક્ષે
૦ ૯૫, ૯-(૧) નમ્, રિથમ, સારમ્, (૩–૧′૦), વિમલઃ (પુ॰)=ધન
વૈશમૌજા બલ', નાનક, વૃધમાં મ્ ” મનુષ્યષ અન ', રા: (૫–૫૦) કુબેર,
*વર (નપુ′૦) શબ્દનું ધન ગ્રંથમાં કાઅન્તર પ્રમાણ પ્રાયઃ નથી. હ્દરમ્ પને એ શબ્દનું બનેલું સામાસિક પદ ગણીએ તે હ્ર શબ્દને ધન અથમાં શબ્દ ચિંતામણી' ક્રાશનું સમન મળે છે, પણ તે અર્થમાં સ્વદ્ શબ્દને સમર્થન મળતું નથી
+અહી ધનપર્યાયવાયવમ્ એવા પાઠાન્તર છે. તેથી ધનવાયાઃ વગેરે થાય.
