________________
(૪૬)
હવે ખાણનાં અને ધનુષ્યનાં નામ કહે છે—
૨
Y
૫
शिलीमुखः शरो बाणो, मार्गणो रोपणः कणः ।
૬
',
८
દ
૧૦
૧૧ ૧૨
તુ: વાઉં' અક્ષુત્રં ચ, નાચું તોમાં વાઃ ||૭૮||
ઊ
૧
૩
૪
૫
कार्मुकं धन्व चापं च, धर्म कोदण्डकं धनुः ।
७
शिलीमुखादेरासनं, तत्कोटिमटनीं विदुः ॥ ७९ ॥
શિલીમુખ (પુ॰), શર, માણુ (ર-પુ॰ નપુ॰), માણુ, રાપણુ, કણ (૩-પુ), ઈષુ (ત્રિ॰), કાંડ (નપું॰), ક્ષુરપ્ર, નારાચ, તામર (૩-૫૦ નપું॰), ખગ (પુરુ) આ માણુનાં નામ છે. ૫૭૮॥
કામુ`ક, ધન્વન્ (ર-નપુ॰), ચાપ, ધમ, કાદ ડક, ધનુષુ (૪–પુ॰ નપું॰) આ માળનાં નામ છે. धनुष्
તથા શિલીમુખ વગેરે ખાણુવાચક શબ્દોની પાછળ આસન શબ્દ જોડવાથી ધનુષ્યનાં નામ બને છે. જેમકેશિઝીમ્રવાસન, શાસન (૨-૩૦) ઇત્યાદિ.
ધનુષ્યના અગ્રભાગને અટની કહે છે. ૫૭૯॥
