________________
૩૨
તે મન્નઉનિમિસણ, એઉ એક વિ જઈ લmઈ, ચર્ચા જ ભુખિયવસે કિ ઉબરુ પથ્થઈ. ૨૭ - ભાવાર્થ-હે ભગવાન! તમોને કરેલી પ્રાર્થના નિષ્ફલ ન જ થાય; તે હું જાણું છું પણ શું કરું ? હું દુખી છું ખરેખર સવહીન છું, અનેક દુખેથી ઘેરાયેલ હેવાથી રેગી પુરૂષની જેમ કેઈપણ વસ્તુ ઉપર રુચિ થતી નથી, તેમજ મેક્ષરૂપ ફલને માટે અત્યંત ઉસુક મનવાળે છું તે જ કારણથી હું માનું છું કે નિમેષ માત્રમાં-આંખના પલકારા જેટલા. થોડા સમયમાં આ અનુપમ વતુ-સમ્યગુજ્ઞાન દર્શન ચારિત્ર, મેળવાય તે ઘણું સારું. પણ સાચું છે કે, ભૂખના વશથી શું ઉંબરે પાકે અર્થાત્ ઉંબરા નીચે બેઠેલો માણસ બહુજ ભૂખ લાગવાથી વિચારે કે આ ઉંબરાના ફલે
