________________
૨૩૨
તવાહન
ઘણા નાના
બાળક છીએ. એ વિષયમાં મેાટા મેટા જ્ઞાનીએ પણ પેાતાને ઘણા નાના જણાવે છે. સર્વાંગ સગવતા સિવાય ખીજા તેનેા અશ જ જાણી શકે. ખીજુ બધું આપ્ત પુરુષા ઉપરના વિશ્વાસથી માનવાનું રહે છે, એ વસ્તુ દઢ કરવા માટે શાસ્ત્રકારાએ અણસમજ કે અલ્પ સમજથી પણ જ્ઞાનીએ ઉપરની શ્રદ્ધા અને વિશ્વાસથી લીધેલાં વ્રત, નિયમ અને દેવપૂજન આદિનું અતુલ ફળ બતાવ્યું છે, અને વાત તદ્દન સત્ય છે કે, તે પવિત્ર ક્રિયાએનું ફળ સરવાળે અનતું અને, તેને ખરો મહિમા ફળ મળ્યા પછી જ સમજાય.
જ્ઞાની ગુરુઓના ચરણને આધીન રહેલા અનધિકારી પણ ક્ષણ વારમાં અધિકારી બની જાય. તેથી શ્રી જિનશાસનની સક્રિયાએ સ` રીતે ઉપાદેય છે એથી અધિક શ્રદ્ધા દૃઢ કરીને પણ આપણા માટે કે પરને માટે અધિકારી-અનધિકારીપણાના વિચાર કરવામાં આવશે, તે
આ વિષયમાં ઘણી ઓછી ભૂલ થવાના સંભવ છે, અન્યથા લાભ લેવા જતાં પૂજી ખાવા વખત આવે, એ નક્કી જાણવું.
નિભતાના એકાંત આગ્રહને આધીન થઈ ને કેટલાક સાધકે એવેા પ્રશ્ન પણ કરતા હોય છે કે, ‘અનેક વખત રાજાના પાઠ ભજવનારા નટને રાજ્યપ્રાપ્તિના સંભવ ખરે ?’
આ તેમ જ આને મળતાં દૃષ્ટાન્તા એકદેશીય
