________________
૩૨૩
આયુષ્ય ક્ષીણ થતાં ત્યાંથી ચવી હેમપુરના રાજા મકરવજની કનકમાળા નામે રાણી થઈ. તે બધી રાણીઓમાં શ્રેષ્ઠ હતી અને રાજાને પોતાના પ્રાણથી પણ વહાલી હતી. તેને બીજી દ્રઢમતી નામે રાણી હતી. તે પરાભવના દુઃખથી મૃત્યુ પામી રાક્ષસી થઈ. એક વખત પેલી રાક્ષસી રાજાને કનકમાળામાં આસક્ત જાણુને ક્રોધ કરીને અર્ધી રાત્રે રાજાની પાસે આવી અને સર્ષને ડસવા મૂકડ્યો, પરંતુ તેજસ્વી એવી કનકમાળાનું તેજ ન ખમવાથી સ૫ ડસવાનું મૂકી દઈ પિતાના દેહને કુંડલાકાર કરીને તેની પાસે જ બેસી રહ્યો. આથી કોપાયમાન થએલી એવી રાક્ષસીએ ભયંકર શબ્દનો પ્રહાર કર્યો. તે સાંભળીને રાજા શૈોભ પામ્યા વગર બેઠે થો અને જુએ છે, તે તે સપને તેની પાસે બેઠેલે દીઠે. પરંતુ સર્ષથી તે કનકમાળાનું મન ક્ષેભ પામ્યું નહિ. તેથી તે રાક્ષસીએ તુષ્ટમાન થઈ વરદાન માગવા કહ્યું ત્યારે કનકમાલાએ કહ્યું કે મારે માટે મણિરત્નમય મહેલ કરી આપો. તે રાક્ષસી “ તથાસ્તુ” કહી પોતાને સ્થાનકે ગઈ. પ્રાતઃકાળે કનકમાળાએ પોતાના આત્માને દેવતાના જેવા ભવનમાં જે. લેકે પણ દેવતાના જેવું તે ભવન જે કહેવા લાગ્યા કે આ રાણી માટે કઈ દેવીએ બનાવ્યું જણાય છે. દેવી થયેલ જીનમતિ રાણીને બોધ આપવા સ્વર્ગમાંથી આવી કહેવા લાગી કે હે કૃશદરિ ! આ સુવર્ણ મણિરત્નમય ભવનમાં તું જે કીડા કરે છે, તે પૂર્વભવમાં દીપદાન કરવાનું ફળ છે. આ પ્રમાણે તે દેવી પ્રતિદિન કહ્યા કરતી. તે સાંભળી કનકમાળા મનમાં વિચારવા લાગી કે આમ મને વારંવાર કેણ કહ્યા કરે છે, તે જે કઈ જ્ઞાની ઋદ્ધિવાળા મુનિરાજ આવે તે પૂછું. આમ ચિંતવન કરે
