________________
૨૭૫
ઢીંકણ વધુ તીડ, ભમરા ભમરીઓ, કેતાં બગ ખડમાંકડીએ. એમ ચૌરિતિય જીવ,જે મેં દુહાવ્યા, તે મુજ મિચ્છામિ દુક્કડંએ જળમાં નાખી જાળ જળચર દુહવ્યા,વનમાં મૃગ સંતાપીયાએ. પીથા પંખી જીવ, પાડી પાસમાં, પોપટ ઘાલ્યા પાંજરે એ; એમ પંકિય જીવ, જે મેં દુહવ્યા, તે મુજ મિચ્છામિ દુક્કડં એ.
હાથી ૩ જી ( વાણી વાણ હિતકારી છે, એ દેશી.) ક્રોધ લેભ ભય હાસ્યથીજી, બોલ્યાં વચન અસત્ય; કડ કરી ધન પારકાંજી, લીધાં જેહ અદત્તરે જિનજી, મિચ્છામિ દુક્કડં આજ, તુમ સાખે મહારાજ રે; જિનજી, દેઈ સારૂં કાજ, જિનજી મિચ્છામિ દુક્કડ આજ. ૧ દેવ મનુષ્ય તિર્યંચનાંજી, મિથુન સેવ્યાં જેહ, વિષયાસ લપટપણેજી, ઘણું વિડંખ્યો હશે. જિનજીવે ૨ પરિગ્રહની મમતા કરી, ભવ ભવ મેલી આથ; જે જીહાંની તે તિહાં રહી છે, કેઈન આવે સાથરે, જિનજીક ૩ રયણ ભેજન જે કર્યાજી, કીધાં ભક્ષ અભક્ષ, રસના રસની લાલચે, પાપ કર્યા પ્રત્યક્ષરે. જિનજી- ૪ વ્રત લેઈ વિસારીયાંજી, વળી ભાગ્યાં પચ્ચખાણ; કક્ષટ હેતુ કિરિયા કરીજી, કીધાં પાપ વખાણરે. જિનજી ૫ ત્રણ ઢાલ આઠે દહેજી, આલેયા અતિચાર; શિવગતિ આરાધન તજી, એ પહેલો અધિકારરે, જિનજીક ૬
ઢાળ ચેથી
(સાહેલડીની દેરી) પંચ મહાવ્રત આદરે સાહેલડીરે, અથવા વ્રત બાર તો; યથાશક્તિ વ્રત આદરી, સા૦ પાળે નિરતિચાર તા. ૧ વ્રત લીધાં સંભારીએ, સાહિંડ ધરીએ વિચાર તે; શિવગતિ આરાધન તણો, સાવ એ બીજો અધિકાર તો. ૨
