________________
૨૭૦
૪
ત્રીજું સ્થાનક ચેતન કર્યાં, કમ`તણે છે યાગે રે, કુંભકાર જિમ કુંભતણા જગ, દ‘ડાદિક સંચાગે રે; નિશ્ચયથી નિજ ગુણના કર્તા, અનુપરિત વ્યવહારેરે, દ્રવ્યકસના નગરાદિકના, તે ઉપચાર પ્રકારે રે. ચેાથું થાનક ચેતન ભેાક્તા, પુણ્ય પાપ ફળકેરા રે, વ્યવહારે નિશ્ચય નય દુષ્યે, ભુંજે નિજ ગુણ નેરા રે; પાંચમું થાનક અછે પરમપદ, અચલ અનંત સુખવાસા રે. આધિ વ્યાધિ તન મનથી લહીએ, તસ અભાવે સુખ માસા રે. ૬૫ છઠ્ઠું થાનક મેાક્ષતણું છે, સંજમ જ્ઞાન ઉપાયારે, જો સહજે લહીએ તે સઘળે, કારણ નિષ્ફલ થાયા રે; કહે જ્ઞાનનય જ્ઞાનજ સાચું, તે વિણ જાડી કરિયા રે, ન લહે રૂપું રૂપું જાણી, સીપ ભણી જે ફરિયા રે. ૬૬ કહે કિરિયાનય કિરિયા વિણ જે, જ્ઞાન તેહ શું કરશેરે; જલ પૈસી કર પદ નહલાવે, તારૂ તે કિમ તરશે રે દૂષણ ભૂષણ જે ઇંડાં મહેાળાં, નય એકેકને વાદે રે, સિદ્ધાંતી તે એહુ પખ સાથે, જ્ઞાનવંત અપ્રમાદે રે. ૬૭ ઇણિ પરે સડસઠ મેલ વિચારી, જે સમકિત આરાહેરે, રાગદ્વેષ ટાળી મન વાળી, તે સમસુખ અવગાહે રે; જેહનું મન સમકિતમાં નિશ્ચલ, કોઇ નહીં તસ તાલે રે, વાચકજસ ઈમ મેલે રે. ૬૮ સજ્ઝાય સપૂ.
શ્રીનવિજય વિબુધ પય સેવક,
ઇતિ શ્રી સમ્યકત્વના સડસઠ મેાલની
