________________
૨૬૭
દ્રવ્યથકી દુખિયાની જે દયા, ધમહીણની રે ભાવ; ચેથું લક્ષણ અનુકંપા કહી, નિજ શકતે મન લાવ. જે જિનભાખ્યું તે નહિ અન્યથા, એહો જે દઢ રંગ; તે આસ્તિકતા લક્ષણ પંચમું, કરે કુમતિને એ
ભંગ. સુવ ૪પ ઢાળ નવમી. ત્રીજે ભવ વરસ્થાનક તપ કરી. એ દેશી. પરતીરથી પરના સુર તેણે, ચન્ય ગ્રહ્યાં વળી જેહ; વંદન પ્રમુખ તિહાં નવિ કરવું, તે જયણું ષટ ભેયરે; ભવિકા, સમકિત યતના કીજે. વંદન તે કરજન કહિએ, નમન તે શીશ નમાવે; દાન ઈષ્ટ અનાદિક દેવું, ગૌરવ ભક્તિ દેખાવે રે.
ભવિકા૦ ૪૭ અનપ્રદાને તે તેને કહીએ, વાર વાર જે દાન; દોષ કુપા પાત્રમતિએ, નહિ અનુકંપા મારે. ભ૦ ૪૮ અણુબોલાવે જેહ બોલવું, તે કહિએ આલાપ; વાર વાર આલાપ જે કરવે, તે જાણે સંલાપ રે.ભ૦૪૯ એ જયણાથી સમકિત દીપે, વલી દીપે વ્યવહાર; એમાં પણ કારણથી જયણા, તેહના અનેક પ્રકારરે.
ભવિકા ૫૦ ઢાળ દશમી. લલનાની દેશી. શુદ્ધ ધમથી નવિ ચલે, અતિ ૬૦ ગુણ આધાર લલના; તે પણ જે નહિ એહવા, તેહને એ આગાર લલના.૫૧ બોલ્યું તેહવું પાળીએ, દંતીદત સમ બાલ લલના; સર્જન ને દુર્જનતણુ, કચ્છપ કેટિને તેલ લલના.
બોલ્યું. પ૨
