________________
૧૧૩
૮ દાક્ષિણ્યતાવા—સુદાક્ષિણ્ય ગુણવાળેા, પેાતાના કામધંધા મૂકીને બીજાને ઉપકાર કરતા રહે, તેથી તેનું વાક્ય સૌ કબુલ રાખે તથા સૌ લેાકેા તેના પછવાડે ચાલે ( અનુસરે ) તે.
૯ લજ્જાનુ—લજ્જાળુ પુરૂષ નાનામાં નાના અકાય ને પણ દૂર વજ્ર છે, તેથી તે સદાચાર આચરે છે અને સ્વીકારેલી વાતને કાઈ પણ દિવસ મૂકે નહીં તે.
૧૦ દયાળુ—દયા એ ધમનું મૂળ છે અને દયાને અનુકૂળજ સઘળું અનુષ્ઠાન જૈન સિદ્ધાંતમાં કહેલું છે, માટે તેવા ગુણવાળે! હાય તે.
૧૧ મધ્યસ્થ અને સામ્યદૃષ્ટિ—ખરા ધવિચારને સાંભળનારે, ગુણા સાથે જોડાઇ, દાષાને દૂર તજનારા અને સર્વ સ્થળે રાગદ્વેષ રહિત હાય તે.
૧૨ ગુણુરાણી—ગુણવાન માણસેાનું બહુમાન કરનારા, નિર્ગુણી એની ઉપેક્ષા કરનારા, ગુણોના સંગ્રહ કરનારા અને પામેલા ગુણાને મલીન ન કરે તે.
૧૩ સત્કથાખ્ય—ઉત્તમ પુરૂષાનાં ચરિત્ર કહેનાર થવું તે. ૧૪ સુપયુક્ત—જેને પરિવાર અનુકુળ અને ધમ શીળ હાઈ સદાચાર યુકત હાય તે.
૧૫ દીદી—પરિણામે સુંદર, બહુ લાભ ને થાડી મહેનતવાળાં અને કેળવાયેલ માણસને વખાણવા લાયક હાય તેવાં કામ કરનારા હાય તે.
૧૬ વિશેષજ્ઞ—અપક્ષપાતપણે વસ્તુએના ગુણદેષ જાણનારા હાય તે.
८
