________________
૧૦૪
વંદન ગુરૂવંદન પચ્ચક્ખાણ આદિ નિયમેા કરૂં. પણ શારીરિક અશક્તિ કે રાગાદિક કારણે, તથા બીજા કાઈ અનિવાય સબળ કારણે તેમજ પરદેશ કે બહાર ગામમાં જોગવાઈના અભાવે દેવદશનાદિ ન બને તેા જયણા. છતાં તેવા કારણે પણ મનમાં પ્રભુ દન ધારી લઈને આહાર વાપરૂં. વિસ્મરણ થયે અને પ્રમાદ વશથી સ્ખલના થાય તેા જયણા. દરેક વર્ષે કાઈપણ એક તીથની યાત્રા કરૂં. વ્યાધિ વિગેરેના પ્રસંગે અમુક તીની તેના આગાર.
યાત્રા ન કરવા જવાય
એ દેવગુરૂ કે ધર્માંના કયારે પણ સત્ય કે અસત્ય સાગન લેઉ" વા ખાઉ' નહિ. બીજા પાસે લેવરાવું કે ખવરાવું નહિ. તેમ જ તે સબધી અનુમેાદના કરૂં નહિં. ઈષ્ટ દેવાદિકની સંસાર અર્થે માનતા કરૂં નહિ. બીજાની પાસે કરાવું નહિ. તેમ જ સગા સ્નેહી સંબંધી તરફથી માનવામાં આવે, તે તેની અનુમાદના કરૂં નહિ પણ ભૂલથી જયા.
કુદેવ કુરૂ કુધને પરિહરૂં. તેમને મેાક્ષના દાતા જાણી વાંદું નહિ. માનું કે પૂજી' નહિ. મિથ્યાત્વી દેવ ગુરૂ કે પવની માનતા. સ્વાથે કે સગા સંબંધીના અથે હું માનું નહિ. મારા અર્થે બીજા સગા સંબંધી આદિ માનતા કરે તેા હું સમતિ આપું નહિ. તેમ જ તેમની અનુમેાદના કરૂં નહિ. સમુદ્ર પૂજન, તામ્રુત હેાળી મળેવ નવરાત્રિના ગરબા વિગેરેને ધમ બુદ્ધિએ માનું નહિ.
દેવ તત્ત્વમાં ગેાત્રજ કુળદેવતાક્રિકની પૂજા ધૂપ દીપ પ્રમુખ વિવાહાદિક ક્રિયાને ધમ બુદ્ધિએ શુભ ક્રિયા માનું નહિ કુલ મર્યાદાએ તથા સગા સંધીમાં કરવું કરાવવું પડે તેની જયણા.
