________________
२०
આસ્તિકતાને આદર્શ
નામાં જ્ઞાનને બદલે અજ્ઞાનને, વિદ્યાને બદલે અવિવાનો અને સદાચારને બદલે અનાચારનો પ્રચાર થઈ ર હોવા છતાં, જાણતાં કે અજાણતાં તેને જ્ઞાનને, વિદ્યાનો અને સભ્ય આચરણને પ્રચાર માની રહ્યા છે. એવા આમાએની ભ્રાતિ નાશ પામે અને સત્ય જ્ઞાન, સત્ય વિદ્યા અને સત્ય આચરણ શું છે, તેને ખ્યાલ આવે, તે લયપૂર્વકનું આ લખાણ છે.
વર્તમાન જમાનાના યથાર્થ નિરૂપણ દ્વારા, જ્ઞાન, વિદ્યા અને સદાચારના અથ આત્માઓને, જમાનાની લપસણી મહકતા તેમજ આકર્ષકતા તરફ ખેચાઈ જતા ઉગારી લેવાનું અમારું લક્ષ્ય છે.
* બુદ્ધિને દ્રોહ બાહ્ય સુંદરતા–મેહકતાની પાછળ પાગલ બનનારાઓની હાલત કેવી દયામણું બની જાય છે, એ આ દુનિયાના અનુભવીઓની જાણ બહાર નથી. દિવાની ઝળહળતી
તથી આકર્ષાઈને તેમાં ઝંપલાવતાં પતંગિયું તત્કાળ પિતાના પ્રાણ ઈ બેસે છે તે કોણ નથી જાણતું!
પતંગિયું ચાર ઈન્દ્રિયવાળુ હોવાથી અસંસી પ્રાણી છે, તેથી તે ભવિષ્યની આપત્તિનો વિચાર નથી કરી શકતું –એમ માની લઈએ, પણ મનુષ્ય તે સંજ્ઞી પંચેન્દ્રિય છે, ભવિષ્યની આપત્તિનો વિચાર કરવાની શક્તિવાળે છે, તેમ છતાં પણ ગણિકાના કે પરસ્ત્રીના બાહ્ય રૂપ કે અલંકારના બાહ્ય ચળકાટમાં અંજાઈ જઈને તે પણ
