________________
ધધ-ગ્રંથમાળા
: ૪૨ :
ઃ પુષ્પ
સ્થાપિત કરનારી, (૩૨ ) સવપ્રધાન, ( ૩૩ ) વણું, પદ્મ, વાક્યના વિવેકવાળી, ( ૩૪ ) અખતિ વચન પ્રવાહવાળી, અને ( ૩૫ ) અનાયાસે ઉત્પન્ન થનારી–એ પાંત્રીશ ગુણવાળી વાણીવડે એકત્ર થયેલી પરિષદને ધર્મ દેશના દીધી. આ દેશનાના પરિણામે અનેક જીવા પ્રતિખાધ પામ્યા, તેમાં મેઘકુમાર પણ પ્રતિબાધ પામ્યા અને તેણે પેાતાની આઠ સ્ત્રીએ તથા રાજ્યઋદ્ધિ છેડીને પ્રભુ આગળ દીક્ષા લીધી.
હવે રાત્રિએ સૉંથારો થતાં દીક્ષાપર્યાંય પ્રમાણે તેના સંથારા છેડે આન્યા. ત્યાં લઘુનીતિ વગેરે માટે સાધુએની ઘણી અવરજવર થવાથી તેને જરા પણ નિદ્રા આવી નહિ. કોઇક ચાંપે સાથ રે હાં, કાઇક સંઘટે અણગાર; મેધ મુનિસરુ. કોઇક છાંટ રેણુકા રે, હાં ચિંતે મેશ્વકુમાર;
મેધ મુનિસ
મેઘકુમારની સ્વસ્થતાના ભંગ થયા. તે વિચારવા લાગ્યાઃ છેાડી રાજ્યભંડારને રે હાં, લીધા સયમભાર. મેઘ તા પણ દુ:ખ એહવુ પડે રે હાં, કહેતાં નાવે પાર. મેધર કિંહુાં કચન કિ’હાં કાચલા રે હાં, કહ્રાં સચારો સેજ મેમ્બવ કિ‘હાં સજ્જન કહ્રા સાધુજી રે, કહાં માતાનાં હેજ. મેધ૦ કિ’હાં મહિર કિ’હાં માળિયાં રે હાં, કિહાં ગારીનાં ગીત. મેમ્બર કિહાં પ્રમાદની પ્રીતડી રે હાં, કિહાં સાધુની રીત, મેધ૦ કહાં ફલ કિહાં કાંકરા રે હાં, કહાં ચંદનકિ ́ાં લાચ; મેધવ પૂર્વ ભાગ સ‘ભારતા રે હાં, મેધમુનિ કરે સાચ, મેધ॰
