________________
ધમબોધ-ચંથમાળા
: ૭૪ :.
મૂકયે નહિ. છેવટે તેમણે વાદ કરવાનો નિર્ણય કર્યો અને તેમાં જે હારી જાય તેની જીભ કાપી નાખવી એવી શરત કબૂલ કરી. પછી વસુ રાજાને સાક્ષી કરીને વાદવિવાદ કર્યો. તેમાં વસુ રાજાએ પર્વતની માતાના સમજાવવાથી બેટી સાક્ષી પૂરી અને “અજને અર્થ બકરે થાય છે” એમ જાહેર કર્યું. પરંતુ દગો કેઈને સો નથી. એટલે દેવતાઓએ તેને તરત જ સિંહાસન પરથી નીચે પાડી દીધું અને તે લેહીનું વમન કરતે મરીને નરકે ગયે. તે જ રીતે નગરના લેકેએ પર્વતને અસત્યવાદી જાણી ધિક્કાર આપે અને તેને નગરની બહાર કાઢી મૂકે.
તાત્પર્ય કે-એક શબ્દનો અર્થ ફેરવી નાખવાથી મહાઅનર્થ થાય છે અને તેનું ફલ કર્મબંધનની પરંપરામાં આવે છે, તેથી શ્રતનું આરાધન કરનારે અર્થશુદ્ધિ માટે બરાબર લક્ષ્ય રાખવું. . (૮) તદુભયશુદ્ધિ
સૂત્રને ઉચ્ચાર શુદ્ધ કરે અને તે સાથે જ તેને શુદ્ધ અર્થે વિચારે તેને તદુભયશુદ્ધિ કહે છે. એટલે મુખમાંથી શબ્દ એક પ્રકારને બેલા હોય અને અર્થ કે ભાવ બીજા પ્રકારને ચાલતું હોય તે તે જ્ઞાનની આશાતના છે અને તેથી વર્જવા ગ્ય છે.
આ રીતે જ્ઞાનાચારનું રહસ્ય સમજી જેઓ શ્રતનું યથાર્થ આરાધન કરે છે, જ્ઞાનની અનન્ય ઉપાસના કરે છે, તેને સૂત્ર અને અર્થને લાભ થાય છે તથા તેના વડે જ્ઞાન, વિજ્ઞાન,
