________________
- બંડ પહેલે-પ્રકરણ ૩. અંધકારથી ભરપૂર હોવી જોઈએ, નહીંતો પિતાશ્રી આદીશ્વર છે એને ત્યાગ કરી દિક્ષા ગ્રહણ કરે તેનું શું કારણ ! તેજ પિતાનો હું પણ એક પુત્ર છતાં, જો આ રાજ્યલક્ષ્મીપર મેહ રાખીશ તો મારા જેવો બીજો કોણ મૂખે ! એ રાજ્યલક્ષ્મી મારી સાથે ક્યાં સુધી રહેશે ! જે વખતે મેતે આવી ઉભું રહેશે ત્યારે હજારો પાપ કરી, હજારોને રંજાડી, એકઠી કરેલી એ રાજ્યલક્ષ્મી મારી સાથે કયાં આવશે ! મૃગજળની મારક ખોટી તરણાત એ રાજ્યલકમી શું મને હમેશાં નિમકહલાલોથી મદદ કરશે? જો તે વખતે હું હાથની મુઠીઓ વાળી જનમ્યા હતા, પણ તે મુઠીઓ ખાલી હતી, અને જઈશ ત્યારે એ મુઠીઓ ખાલીને ખાલી જ રહેશે, તો હજારો પાપ કરી, હજારોનાં લેહી વહેવડાવી, પોતાના ભાઈભાંડુઓને મારી, અગાડી સાથે નહિ આવનાર આ લક્ષ્મીને મેળવવા હું તત્પર થાઉં તે તેમાં મારું શું ડહાપણુ ”
સંસારની અસાર માયાને ઓળખી તેનાથી દુર રહેનારા બાહુબળી રોજાના વિચાર દરેક મનુષ્યને વિચારવા અને મનન કરવા યોગ્ય છે. દુનિયાની વિચિત્ર માયામાં સપડાયેલા, જગતના મોહ પાશમાં બંધાયેલા, સ્ત્રી, વાડી, ગાડી, અને લક્ષ્મીમાંજ સર્વસ્વ માનનારા હજારો અને લાખો મનુષ્યો, અસારતામાં સાર માની પોતાનું જે બગાડવામાં પોતે જ
રણભૂત થાય છે તે ઉપર જો સામાન્ય-ક-વિચાર કરવામાં આવે, તે કાળના કાળ વહી જાય તે છતાં તે પૂર્ણ થાય નહિ એટલી એ બાબત ગહન છે, તે છતાં જ્ઞાનીઓએ જે કાંઈ જણાવ્યું છે તે જ માન્ય કરીએ તો, ને આપણે તે પર વિચાર કરીએ તો, આ દુનિયા તદન જુઠ્ઠી છે એ તરત સમજાશે.
બાહુબળીનો વૈરાગ્ય!
ઉપર જણાવ્યા પ્રમાણે બાહુબળી રાજાને વિચાર આવતાં જ દુનિથામાં કવચિત જ બનતો એક વિચિત્ર બનાવ બન્યો! અહંકાર, મમત્વ અને રાજયલક્ષીને ત્યાગ કરનારા બાહુબળીએ તરત ભરતેશ્વરને કહ્યું,
