________________
ખંડ પહેલે–પ્રકરણ ૩. તર વગરના ભરતરાજા વાદળારહિત સૂર્યની માફક શૈભવા લાગ્યા..
ડીવારે તેમણે ફરીથી દંડ ઉગામ્યો અને બાહુબળી તરફ દેડ્યા. દાંતા પીસીને અને ભમર ચઢાવીને, ભયંકર મુદ્રાવાળા ભરતરાજાએ દંડને ધણું ભમાવી બાહુબળીના મસ્તક પર એક એ ઘા કર્યો કે તે મુવીમાં જનુ સુધી ખુંચી ગયા. આ ઘાની વેદનાથી બાહુબળી ક્ષણવાર તો તદન ભાતરહિત થઈ પિતાની વેદનાથી માથું ધુણાવવા લાગ્યા અને આત્મારામ યેગીના જેમ કાંઈ પણ સાંભળવાને, અશક્ત થયા પણ તરતજ તે પૃથ્વીમાંથી પાછા નીકળ્યા અને પિતાનો દંડ એક હાથે ફેરવી અતિવેગથી બરતરાજા તરફ દોડયા. સર્વે સીપાઈઓએ શંકા કરી કે જે બાહુબળીના હાથમાં દંડ છુટીને ઉડશે, તો સૂર્યને કાંસાના પાત્રની માફક ફાડી નાખશે, અથવા ચંદ્ર મંડળને ભારંડ પક્ષીનાઈડાની માષ્ટક ચુર્ણ કરી નાખશે અને માનિક દેવતાનાં વિમાનને પક્ષીના માળાની પેઠે ઉડાડી દેશે. આવી રીતે ઉગામેલી દંડ બાહુબળીએ એટલા જોરથી ભરતરાજાને માર્યો, કે તે કઠે સુધી પૃથ્વીમાં દટાઈ ગયા અને તેમના લશ્કરમાં હાહાકાર થઈ રહયે.
કેટલીક વારે ભરતરાજ પૃથ્વીમાંથી બહાર નીકળ્યા અને હજી પણ બાહુબળીએ તેને પરાજય કર્યો તેનું વેર કેમ લેવું, તેનો વિચાર કરવા લાગ્યા રાજ્યમે તેમને આંધળા બનાવ્યા હતા ને તેમની આંખમાં વેર, વેર, ને વેરજ વસી રહ્યું હતું. વિચાર કરી ભરતરાજાએ ચક્ર ગ્રહણ કરી તેને આકાશમાં ભમાવ્યું અને તે ચક જાણે અકાળે કાળાકિન હેય-જાણે બીજે વડવાનળ હેય,જાણે અકસ્માત વજાનળ હોય,–જાણે પડતું રવિબિંબ હેય –અને જાણે વિજળીનો ગાળા હાય-એમ જણાવા લાગ્યું.
ચાનું પરાક્રમ.
- ભરતેશ્વરે ચક્ર ગ્રહણ કરેલું જોઇ, બાહુબળા વિચારમાં પડી ભાં બોલ્યા “અહા! આ ક્ષત્રિવને ધિક્કાર છે, મેં લડવા માટે દંડ ધારણું
