________________
ખડ પહેલે-પ્રકરણ ૩,
કરી કરે છે; એથી વધી તે તે માણસને વધુ દુખી કરવા પ્રયત્નો કરે છે, અને જ્યારે પોતાના પ્રયત્નેના પરિણામે તેઓ વધુ દુઃખી થાયછે, ત્યારે પોતે કેવી મોટી બહાદુરી મારી હોય, તેમ પિતાના બળની પ્રશંસા પોતાના જ મુખે બીજા આગળ કરે છે; પણ વીર બાહુબળી તે એક ખરો વીરજ-વીરત્વથી ભરપુર–એક શુરવીર મરદ હતો. પોતાના હાથથી હારેલા શત્રુ૫ પિતાના ભાઈને ઝીલી લઈ, જીવતદાન આપ્યા છતાં તેને જરા પણ મદ ઉપજ નહિ અને તેથી ઉલટું તેના પર પ્રેમ બતાવી તેને બીજા યુદ્ધ સારૂ તૈયાર થવા જણાવ્યું. એ માટે બાહુબળી રાજના બાહા બળ અને વીર્યબળને કોઈ પણ માણસ વખાણ્યા વગર રહેશેજ નહીં!
દુનિયામાં આવા રાજાઓની -આવા ભાઈઓની –આવા પિતાએની-અને આવા માણસની જરૂર છે. હમણાની દુનિયામાં આવા ધણાજ થોડા દાખલાઓ નજરે પડશે અને તે માટે આપણે જેટલે શોક કરીએ તેટલો થોડો છે.
મુષ્ટિ યુદ્ધ
– ક ઝ – - વિનયવાન બાહુબળીના વેણને સારો અર્થ ન લેતાં, માન ભાવ થયેલા ભરતરાજાએ, પિતાના કનિષ્ઠ ભ્રાતા ઉપર વેર લેવાનો વિચાર કરી, તેની સામે દોડી પોતાની મુષ્ટિ વડે તેની છાતીમાં પ્રહાર કર્યો. અસત પાત્રમાં દાનની માફક, ચાડીયાનો સત્કાર કરવા માફક, અને ખારી જમીનમાં મેધવૃષ્ટિ માક, તે મુષ્ટિ પ્રહાર વ્યર્થ ગયો.
તરતજ બાહુબળી પણ તૈયાર થયા અને મહાવત જેમ હસ્તીના કુંભસ્થળમાં અંકુશ વડે પ્રહાર કરે તેમ, પોતાની મુષ્ટિથી ચક્રીના ઉરસ્થળમાં પ્રહાર કર્યો. આ વખતે પણ બાહુબળીનું જોર વિશેષ હતું, એમ સાબિત થયું કેમકે ભરતરાજા બાહુબળીના મુષ્ટિ પ્રહારથી વિહળ થઈ મુછ પામી પૃથ્વી ઉપર ઢળી પડયા.
