________________
રવાના કર્યો. તમારા બિછાનાએ કરી ભિત તે તાપસવનમાં હું આવ્યું, પણ તમને દેખ્યા નહિ. તેથી હું ખેદ પામી, કુમાર કયાં હશે? એમ તર્કવિતર્ક કરતે તાપસને પૂછવા લાગ્યો. તાપસેએ યથાસ્થિત વાત કહી તે સાંભળી. અરે મને ધિક્કાર છે, કે-કુમારને પ્રિયાના વિયેગમાં હું કારણભૂત બન્યું ?, એમ મારા મનમાં બહુ શોક થયે. શું કરું? કયાં જાઉં? હવે કુમારને કયાં જોઈ શકીશ? આમ વિકએ મૂઢ બની ગયે, અને તેમને અટવીમાં ખેળવા લાગે, પણ તમારે ખબર બિલકુલ મળી નહિ. ત્રીજા દિવસે મધ્યાન્હ સમયે ભમતો ભમતો કનકશૃંગ નામના પર્વતે પહોંચ્યા. ત્યાં એક મહાન સુવર્ણમણિરત્નમય જિનમંદિર દેખવામાં આવ્યું. તેમાં પેસી શ્રી શાંતિનાથ ભગવંતને નમસ્કાર કરી તેની જગતિમાં રહેલ ચાર જ્ઞાની ગુરપ્રભચારણ મુનિશ્વર પાસે પહોંચ્યા. તેમને વિનયપૂર્વક વંદન કરીને બેઠે. ત્યાં અવસર મળ્યો ત્યારે પૂછયું કે-હે ભગવંત ? મારા ઘુવડના રુપને દુર કરનાર કુમાર હાલ કયાં હશે? ભગવંતે કહ્યું કે-ધુમકેતુ જક્ષે ઉજજડ કરેલ રિપુર નગરે તે કુમાર છે. આ સાંભળી હું બહુ ખૂશ થયે. અહે ભગવંતને જ્ઞાનાતિશય કે સુંદર છે? એમ આશ્ચર્ય પામી ફેર પૂછ્યું કે–હે ભગવંત? મને ઘુવડ બનાવનાર જેનું રુપ પણ મેં દેખ્યું નથી એ તે કેણ હતો? ભગવંતે કહ્યું કે હે સૌમ્ય તું સાંભળ.
- આજ ભરતક્ષેત્રમાં કંચનપુર નગર છે, તેને સ્વામી કનકકુંડલ રાજા છે, તેને બે રાણીઓ કનકસુંદરી અને
