________________
ભરાવદાર સ્તનથી કેડ વિભાગ ભાંગી રહ્યો છે તેવી નિરૂપમ રૂપવાળી જોઈ કુમાર ચમત્કાર પામે. જાણે તેને મહાભાસ્પદ રીતે પરણાવ્યું, અને કહ્યું કે–બીજું જે તમને ઈચ્છિત હોય તે કહે?, મારે કહ્યું કે-જે કરવા લાયક હતું, તે અને દેવોને પણ દુર્લભ દર્શનવાળી આ તમારી પુત્રી મને પરણાવી તે તમને સારું કર્યું છે. હવે બીજું પ્રિય તો, આ ઉજજડ બનેલ નગરને ફેર તમો વસાવ તે છે. આથી જક્ષે કહ્યું કે-હું તમે કહ્યું તેમ કરીશ,પછી રત્નસૂડને બહુરૂપિણ વિદ્યા આપી વિનંતી કરી કે–મારા આગ્રહથી કેટલાક દિવસે તમારે અહીં પસાર કરવા, પરંતુ બીજે ઠેકાણે જવુ નહિ; હું હવે પ્રભાતે ફરીથી અહિં આવીશ, એમ કહી જક્ષ અદશ્ય થયે.કુમાર પણ સુનંદા સાથે વિશિષ્ટ ક્રિીડાએ ખેલીને તેજ પલંગમાં સૂઈ ગયે. પ્રભાત સમયે સુરાનંદા પ્રથમ ઉડી, અને રત્નચૂડ ને નિદ્રામાં સ્વપ્ન આવ્યું કે-કોઈક નગરને વિષે સ્વયંવર મંડપમાં દેવકુમારી સરખી એક રાજકન્યાએ મારા કંઠમાં વરમાળા આપી. એવું સ્વપ્ન જોઈ જાગી ગયો. ઉડી પ્રભાતનું કાર્ય પૂર્ણ કરી, તેજ પલંગમાં બેઠે વિચાર કરવા લાગ્યા કે–નહિ અનુભવેલું, નહિ સાંભળેલું, નહિ દેખેલું, અને નહિ ચિંતવેલું આ આવેલ સ્વનું સાચું? કે જૂઠું હશે? પણ તેને નિર્ણય પિતે કરી શકે નહિ, તેથી તેણે તેની પ્રિયાને સ્વપ્નની બધી વાત કરી, તેજ અવસરે શબ્દો કાને પડયા કે– “હે કમલસેનરાજાના વંશરૂપી આકાશને ચંદ્રમાસમાન રત્નસૂડકુમાર? જયવંતા વાર્તા, પણ રસિયા દ્ધાના મદને તેડનાર? હે
