________________
લાભનંદી સંન્યાસી આવ્યું, તેણે તેવી સ્થિતિમાં પડેલે મને જોયો, અને મંડલ હોમ દેખવાથી આ કઈ મંત્ર સાધનારને દેવીએ છ છે, એમ જાણી શીખાબંધ કરી મંત્રથી મને સ્વસ્થ બનાવ્યો. તેવાર પછી આ જીવિત આપનાર છે તેથી મેં તેને નમસ્કાર કર્યો, હર્ષવંત બનીને તે સન્યાસીએ મને પૂછયું કે–હે ભદ્ર! આ શું તે આરંભેલ છે? મેં યથાસ્થિત મારો વૃત્તાંત કીધે, તેથી તેણે કહ્યું કે હે ભદ્ર! આવા જીવના જોખમવાળી મંત્ર સાધનાએ શું ? આવ મારી સાથે ઘણા લાખે સોનૈયાને માલિક તને બનાવી દઉં. એમ કહી એક દૂર રહેલી પર્વત ગુફામાં મને લઈ ગયે, અમે બન્ને જણ તેમાં પેઠા, બલિવિધાન કરી અને દી હાથમાં લઈ તુંબડા ઉપાડી અંધકાર વાળી પર્વત ગુફામાં તેટલા દૂર ગયા કે, એક રસકુંપિકા જેવામાં એવી તેમાં હાથમાં તુંબડુ ઝલાવી દોરડા વડે મને તેમાં ઉતાર્યો, રસના સમીપે હું પહોંચ્યો, અને રસ લેવા હાથ લાં કર્યો, તેટલામાં કઈકે કહ્યું કે હે પરાક્રમશાલિ! તું રસને ગ્રહણ કર નહિ, કેણે તને આ કુવામાં ઉતાર્યો છે? મેં આ શબ્દ સાંભળી તર્ક કર્યો કે આ કઈ પુરૂષનો શબ્દ છે, માટે વિશ્વાસ લાવી મેં તેને સર્વ કીધું, તેથી તેણે કહ્યું કે–મને પણ લાભનંદીએ આ કુવામાં ઉતારેલ છે, મેં તુંબડુ રસ ભરી સંજ્ઞા કરી એટલે મને ઉપર ખેંચે. તેણે પ્રથમ મારા પાસે રસ ભરેલું તુંબડું માંગ્યું, લપણએ તેને અર્પણ કર્યું, તેવાર પછી તેણે મારુ બાંધેલ દોરડું કાપી નાંખ્યું, એટલે હું પાછો કુવામાં રસમળે પડયે, અને રસે કેડ સુધીનું શરીર ગાળી નાંખ્યું છે,
