________________
૧૩
કાઈપ્રકારની કદના નહિ કરાતી હાવાથી સુખી અને અનુરાગી જેની પ્રજા છે; જે શરણાગતમાં પ્રેમાળ છે, પ્રાણના નાશથાય તે પણ સ્વીકારેલ કાર્ય માં શૂરવીર છે; અને મિથ્યા અભિનિવેશ, ખાટા ફાંકા રાખવાના દૂષણથી પર છે. પાક્રમે કરી જેણે શત્રુસૈન્યને દાખી દીધું છે, અને તે કમલસેન રાજાની રાણી મહાસતી રત્નમાલા નામની છે. જેણીએ પેાતાના સૌભાગ્ય ગુણુથી કામદેવની સ્ત્રી રતિને હુંફાવી નાખેલ છે. જેણીના નેત્રા નીલકમળની પાંખડી જેવા કામળ છે, અને નિરૂપમગ્ગુણુસમુદાયે કરી સકલજનની ચાહુના ઉત્પન્ન કરેલ છે. હસ્તિના કુંભસ્થળને જીતીલેનાર કઠિન જેણીના સ્તના છે, જેણીના અને ડાઢના લાલરંગ પાસે કુસુંબાના લાલરંગ ઝાંખા પડી જાય છે, સમસ્ત કુલનારીગણમાં જેણીની મુખશેાભા અપૂર્વ છે, તેવી મહાસતીની કુક્ષિમાં અકુલમાળીના જીવ પુત્રપણામે ઉત્પન્ન થયા. રાત્રિના છેલ્લા પહારે તે રાણીએ પસરતાકિરણની શીખાવાળું મુખથી પેટમાં પેસતું રત્નના ઢગલાનું સુપનું જોયું, અને તરતજ જાગી ગઇ, કાલેાચિત ક`વ્યવાળી તે રાણીએ પોતાના પતિ પાસે જઈને તે સ્વપ્ન કહ્યું. તે સાંભળી રાજા બહુહુ વત અન્ય. શરીરમાં રામરાજ ખડી થઈ, અને કહેવા લાગ્યા કે હે દેવી આ તમારૂ સ્વપ્ન સકલ નરેસરમાં શિરોમણિ એવા પુત્રના જન્મને સૂચવનાર છે, તેમાં સદેહ નથી; તે સાંભળીને થયેલ આનંદથી શરીરમાં રૂંવાટા ઉભા થયા, અને અલ્પ હાસ્યવાળા મુખથી કહેવા લાગી કે હૈ સ્વામીનાથ ! દેવગુરૂનાપસાયથી અને તમારા ચરણના પસાયથી એમ મના, તેજ વખતે શુકુનની ગાંઠ માંથી. અપૂર્વ આનંદ
