________________
૨૦૬
શરીરના અવયવા પ્રગટ કરે છે, અંગને મરડવું વિગેરે કામના વિકારા દેખાડે છે, તા પણ તેનું મન લેાભણું નહિ, અને ત્રણ રાત્રિ સુધી પ્રથમની માફક રહ્યો, તેથી વેશ્યાની માતાએ પૂછ્યુ કે હે પુત્ર! તું પરમાર્થને કહે. કેમ ઉદ્વિગ્ન રહે છે? સ્નેહવાળી એવી મારી પુત્રીને તું કેમ બેલાવતા નથી ? શયન કરતા નથી ? રતિસુખ માણુતા નથી ? મને તુ માતાસમાન માન. મિત્રાનંદે કહ્યુ, કે હું અમે ! જો માતાનું કૃત્ય કરે તેા પરમાં કહ્યું. તેણીએ કહ્યું કે— બહુ ખાલવાથી શું? પ્રાણાના નાશ થાય તે પશુ તારૂં કા કરી આપું. સ ંદેહને દૂર કરી ખુશીથો તું કહે. તેથી મિત્રાનંદે કહ્યું કે—તારા રાજભુવનમાં પ્રવેશ છે કે નહિ ? રોકાણુ વિના હું રાજભુવનમાં જઈ શકું છું એમ વેશ્યા માતાએ કહ્યુ.. તુ. રાજપુત્રી રત્નમ જરીના પરિચયવાળી છે? તેણીએ કહ્યુ, કે રત્નમંજરી મારે પુત્રી જેવી પરિચિત છે. જો એમ છે તે રત્નમ જરીને મારા સંદેશા કહી શકીશને ? તેણીએ કહ્યું, કે હું ખરાખર કહી શકીશ માટેતુ ખુશીથી તે વાત કહે, તેથી મિત્રાનંદે કહ્યું કે
પાટલીપુત્ર નગરમાં અમરદત્ત નામના રાજપુત્ર છે. તેના ભાટચારણાથી સ્તવાતા ગુણા ખારીમાં રહેલ રત્નમજરીએ સાંભળ્યા. તેથી રત્નમજરીને અમરદત્ત ઉપર પરાક્ષઅનુરાગ થયા. પેાતાના નામપૂર્વક રત્નમંજરીએ અમરદત્ત ઉપર પત્ર માકલ્યા, તેમાં લખ્યું કે— હું સુંદર ! તમારા ગુણા સાંભળ્યાથી મારૂં શરીર અને મન પ્રસન્ન થયું છે. જ્યારે હું સાક્ષાત્ દેખીશ, ત્યારે ઉત્કૃષ્ટ આણ ંદને પામીશ. તમારૂં નામ સાંભળવામાં તત્પર મારા કાના છે, અને તમારા
*
