________________
૨૦૦
વિચાર કરી એક પેટીમાં અન્નપાણી સાથે પુત્રને નાંખ્યા, અને તે પેટીને તાળું વાસી “ આમાં અમારૂં શ્રેષ્ટ દ્રવ્ય છે” માટે આપના ભંડારના બંધ ઓરડામાં આ પેટીનુ કેટલાક દીવસ રક્ષણ કરાવા. એમ રાજાને કહી તે પેટી સેાંપી દીધી. રાજાએ તે પ્રમાણે કર્યું. તેરમા દીવસે અંતેઉમાં બૂમ પડી કે મત્રી પુત્ર રાજપુત્રીના અમાડા છેદી નાંખ્યા. આ સાંભળી રાજા અતિ ગુસ્સે ભરાણા કુટુંબસહિત મંત્રીના નાશ કરો, એમ રાજાએ લશ્કરને હુકમ આપ્યા. તેથી મ ંત્રીનુ ઘર ચાતરફથી ઘેરી લીધું. મંત્રીએ રાજાને વિનવી પેટી મહાર કઢાવી તે તેમાં અખાડા અને છરીએકરી સહિત હાથવાળા મત્રિપુત્ર નીકળ્યા. તેથી રાજા શર્મિદા બન્યા. અહા મત્રોના કેવા બુદ્ધિવૈભવ ? કે દેવથી આવેલ મહાન કને પણ દુર કર્યુ, એમ રાજા પ્રસન્ન થઇ સત્કાર કરી પુત્ર સહિત મંત્રીને ઘેર માકલી આપ્યા. તેથી હું મિત્ર ! આપણે પુરૂષાર્થ ફારવવા દેશાંતરમાં જઇએ. તેથી મિત્રાન ંદે કહ્યુ, હૈ મિત્ર! આ અનુચિત છે, પણ પરિશ્રમ ક્ષુધા પિપાસાદિકને સહન કરનાર મને વ્યાજબી છે, પણ સુખમાં ઉછરેલ તમાને હું અનુમતિ આપી શકું નહિ, અને એકલેા જા" તા તમારા વિરહ થાય, અને હમણાં પ્રાણુની શકામાં પડેલ મારે એકલાને દેશાંતર ગમનના અભિલાષ થતા નથી. માટે હું શું કરૂં ? એમ કહે છતે અમરદત્તે કહ્યું કે—હે મિત્ર ટાઢ તડકા તે વનનુ ભૂષણ છે ક્ષુધા તર્જાના પરિસદ્ઘ થાય તા ભલે થાય પણ જયાં ઈષ્ટ થાય તે વન પણ સ્ન સરીખું મનાય, તેથી તુ વિકલ્પો કરીશ નહિ, આપણે જલ્દી દેશાંતર જઈએ. આ વચન મિત્રાનદે સ્વીકારે છતે દેશાંતર
