________________
૧૪૯
આલાટી રહી છે, અને દિશા સામે જોઉ તે। તુ જ દેખાય છે. વાતચિતમાં પણ તારૂ નામ ઉચ્ચારી જવાય છે. કાવ્ય રચનામાં પણ તારૂ' સ્વરૂપ ગુંથી દેવાય છે, માટે હે સુંદરી ! તારા વિરહુમાં જગત અંધકારમય મને ભાસી રહ્યું છે.
પણ તારે સંતાપ ન કરવા કારણકે કયા કર્માશ્રીન પ્રાણીને વિષમ દશાની પ્રાપ્તિ થઇ નથી? જુએ કે દેવાને પણ સ્વ`માંથી ચ્યવવું પડે છે, આકાશમાં સૂર્યને પણુ રાહ પકડી પાડે છે, અને ચ'દ્રમા પણ વિધિના વળે ક્ષિણ થઇ જાય છે.” માટે હવે તારા સમાચાર જાણીને હું તેવી રીતીએ કરીશ કે—મદનકેશરી રાજાને તારા અપહરણથી જે પાપ કલંક ચડયું છે, તે કલંકને મારા તીક્ષ્ણ બાણુના સમુઝે તેનું શરીર વધાવા રૂપ પાણીએ ધેાઈ નાખીશ. આ પ્રકારે પત્ર લખી પેક કરી સુવર્ણ મઠ ઉપર મૂકયા. અને કહ્યું કેજે કાઈ નિષ્કારણ પ્રેમાળ દેવ મારા ઉપર ઉપકાર કરવા માટે તિલકસુદરીના પત્ર લાવેલ છે; તે પ્રિય ખંધુ દેવ ! અમારા પત્ર તેણીને પહેાંચાડે. આમ કહેતાંની સાથે ભીતમાં ચિતરેલ મેર નીચે ઉતર્યા, અને ચાંચમાં તે પત્ર લઇ ઉડયા અને ચિત્રકૂટ તરફ ચાલ્યા; આ દેખી રાજલેક બહુ આશ્ચર્ય પામ્યા. તે પછી હે રાજન્! આ પત્ર કે છે ? આપે પત્ર કાને મેલ્યા ? એમ બુદ્ધિવન મંત્રિએ પૂછ્યું. રત્નચુડે તેને પેાતાના પૂર્વ વૃત્તાંત જણાવ્યા. તે સાંભળીને રાજપુત્રા મદનકેશરી રાજા ઉપર ગુસ્સે થયા, અને મંત્રિસામતરાજાની સંમતિથી મદનકેશરી ઉપર સુવદન દૂતને મેકક્ષેા. તે પણ ત્યાં પહાંચી ગયૈા; ઉપચાર વિનય કરીને દૂતે કહ્યું કે-હે રાજન ! મને રત્નચુડ
