________________
૧૨ બધ પમાડે અને દક્ષાઓ આપી. તેમને છત્રીશ ગણધરે, બાસઠ હજાર મુનિવર્ગ અને એકસઠ હજાર છસો સાધ્વીવર્ગ છે. ગ્રામનગરાદિકે શેભિત પૃથ્વી મંડલમાં વિહાર કરીને અનુક્રમે સંમેતશિખર પર્વત ઉપર પધાર્યા, ત્યાં સર્વ કર્મો ક્ષીણ થયા. તેથી જેઠ વદી તેરસે મેક્ષમાં પધાર્યા. કુમારપણમાં અને માંડલિક રાજાપણુમાં, ચકી પણામાં અને સાધુપણામાં પચીશ પચીશ હજાર વર્ષે ગયા. એટલે એક લાખ વરસનું શાંતિનાથ ભગવાનનું આયુષ્ય હતું.
આ અવસર જાણી વદન શેભાએ જિતાએલ ચંદ્રમાએ આપેલ સૌમ્યપણાને ધારણ કરતા, અને સુરકાંત એ શબ્દથી છેતરાઈને તુષ્ટ થયેલ સૂયે આપેલે પોતાનો તેજ વિસ્તારને
_ જાણે ધારણ કરી રહ્યો હોય, તેમ ભગવંત રત્નડને બેધિ-દર્શનથી હર્ષવંત બનેલાની પેઠે વિકસવર બીજ અને પદા- પાંખડીવાળા કપવૃક્ષના પુપોનું છોગું મુસારિ લબ્ધિની કલ્પવૃક્ષના અજાણુ જનને જાણે કલ્પપ્રાપ્તિ વૃક્ષનું મહાસ્ય પ્રગટ કરવા માટે ધારણ
કર્યું હોય, અને મહામૂલી રત્ન અને. સેનાના આભૂષણે ધારણ કરનાર દેવદૂષ્ય વસ્ત્ર જેણે પહેલું છે, અને સર્વ અંગે મને ડર એ સુરકાંતદેવ ત્યાં આવ્યા. ત્રણ પ્રદક્ષિણ કરવા પૂર્વક શ્રી શાંતિનાથ ભગવંતને વાંચીને અશેકવૃક્ષની નીચે આવી, સુરપ્રભમુનીશ્વરને નમસ્કાર કરી પાસે બેઠે, અને પ્રફુલ્લિત મુખવાળે, અંજલી જેને શરીરની સુખસાતા પુછી, એટલે મુનીશ્વરે ધર્મલાભ આપી કહ્યું કે-હે રત્નચૂડ! આ મારે ધર્મ મિત્ર છે, એમ કહી એાળખાણ કરાવી. રત્નચૂડ પણ તેને પ્રણામ કરી વિસ્મિત
