________________
૬૬
પ્રકરણ ૨ જું શું? આજે સૌનું મોં રહ્યું છે. સૌના હસતાં હોઠ ઉપર એક છૂપું દર્દ છે. એક ગૂઢ વ્યથા છે. સૌની આંખમાં એક મુંગી ફરિયાદ છે. જીવનને સામનો છે. એક જીવલેણ વિગ્રહ છે.
આજે નવ માનવ સર્જવાની જરૂર છે. ન માનવ હમેશ પ્રસન્ન છે. ચિત્ત પ્રસન્નતાનું દિવ્ય સંગીત આ નવા માનવને જગાડશે, અને તેના આધ્યાત્મિક વારસાનું ભાન કરાવશે.
કપટ રહિત આતમ અરપણ! તેની સર્વ સમર્થ અનંત કરુણાની શરણાગતિ હું લઉં છું.
તેની પરમ કરુણા જ હવે તે મને તારનાર છે કે મારનાર છે. તેની સ્વયંભૂરમણસમુદ્ર જેમ કરુણા મને ચારે બાજુથી સતત ઘેરી રહી છે અને મારા અંતરના મધ્ય કેન્દ્રમાં પણ ઉભરાઈ રહી છે તે કરુણા જ મારૂં ચારે બાજુથી દિવ્ય સંરક્ષણ (Divine Protection) કરી રહી છે.
અદ્વિતીય વિશ્વસમ્રાટની છત્રછાયામાં મહાલતું ચિત્ત એની મેળે જ નિર્ભય પ્રસન્નતા પામે છે. સંસારસુખ જાતજાતના ભયથી બળેલું છે. સર્વ ભયે જતાં રહેતાં સુખ પ્રસન્નતા બને છે. તેને ઉગમ-સ્તત્વના મૂળમાં
